Γιατί στις 100: Διότι είναι μια ταινία μαγείας, ένας ύμνος για το σινεμά. Διαθέτει δύναμη και μια ευαισθησία άνευ προηγουμένου. Αναδεικνύει όλα τα κινηματογραφικά είδη, μέσα από μια ιστορία φιλίας μεταξύ ενός μηχανικού προβολής και ενός ατίθασου πιτσιρικά, αλλά και την ιστορία του ανεκπλήρωτου έρωτα μεταξύ του πιτσιρικά και μιας κοπέλας.Υπόθεση: Μέσα από τις αναμνήσεις του Τορνατόρε, πάμε σε ένα χωριό της Ιταλίας αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου ο παπάς του χωριού λογοκρίνει τις ταινίες πριν την προβολή τους, κόβοντας όλες τις σκηνές με τα φιλιά, ανεξαρτήτως του είδους της ταινίας. Εκεί, ο μικρός που είναι γοητευμένος με το σινεμά και κάθε βράδυ ενοχλεί τον υπεύθυνο προβολής με την παρουσία του και τις ερωτήσεις του, συγκεντρώνει τις κομμένες σκηνές των φιλιών. Στο τέλος της ταινίας μας, θα έχει φτιάξει ένα μικρού μήκους φιλμ με τα φιλιά όλων των ταινιών της εποχής. Οι ερμηνείες είναι εξαιρετικές και η μουσική του Ένιο Μορικόνε είναι αισθαντική και μελαγχολική όπως πάντα. Η ταινία κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.
Σκηνοθεσία: Τζιουζέπε Τορνατόρε
Πρωταγωνιστούν: Φιλίπ Νουαρέ, Ζακ Περέν, Σαλβατόρε Κάσκιο και Μάριο Λεονάρντι
