Αν φύγεις εκεί που η θάλασσα σμίγει με μουσικές και με φώτα
να θυμάσαι κάνει κρύο σ' αυτόν τον παράξενο κόσμο
δεν έχω τίποτε άλλο, μόνο δάκρυα
που παίζουν με το μουσκεμένο φως του δρόμου.
(Ποίημα του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου από τη συλλογή «Ο δύσκολος θάνατος», Νεφέλη 2007)
