Θεωρώ την ταινία ένα αριστούργημα, που στηρίζεται στην κεντρική ιδέα: ότι μία «είδηση» (ψεύτικη, ή μία φαντασίωση, ή μία
αψυχολόγητη αντίδραση από εκδίκηση), μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε προσωπική
τραγωδία και κοινωνικό ρατσισμό. Επίσης, στο ότι μια αρνητική αποδοχή
του κοινωνικού συμβιβασμού από μία δεύτερη γνώμη, περιγράφεται καμια φορά ως δογματική
θέση, την οποία δημιουργεί η κοινωνία της πλειοψηφίας. Έτσι, ο ορθολογισμός κι η
λογική αυτοπαγιδεύονται στο όργιο των φημών, οι οποίες σα χιονοστιβάδα
παρασέρνουν μια κοινωνία.
Αυτό το βασικό θέμα, που αποδίδεται λιτά, με σωστά δομημένους χαρακτήρες,
χωρίς υπερβολές και μελοδραματισμούς μέσα από έξοχες ερμηνείες και με το
απαραίτητο suspense, έρχεται να μας προβληματίσει γιʼ αυτές τις βόρειες
κοινωνίες της ευμάρειας και της πολιτικής ορθότητας, για το πως μπορούν να
επηρεάσουν αρνητικά τους αδύναμους χαρακτήρες και να τους ωθήσουν σε
«απονενοημένα διαβήματα», όχι όμως και τον πρωταγωνιστή της συγκεκριμένης
ταινίας, που παραμένει δυνατός και gentleman παρά «το κυνήγι» που του
γίνεται.
Δείτε την οπωσδήποτε!
Υπόθεση: Έπειτα από ένα επώδυνο διαζύγιο, ο 40χρονος Λούκας έχει μια νέα σχέση, μια νέα δουλειά και επαναπροσδιορίζει τη σχέση του με τον έφηβο γιο του, Μάρκους. Όμως τα πράγματα θα πάνε στραβά. Μια ιστορία και ένα απλό ψέμα θα αλλάξουν τη ζωή του. Καθώς πέφτει το χιόνι και πλησιάζουν οι γιορτές, το ψέμα εξαπλώνεται σαν ίωση. Το σοκ και η δυσπιστία ξεφεύγουν από τον έλεγχο, και η μικρή κοινότητα θα βρεθεί σε μια κατάσταση μαζικής υστερίας, όσο ο Λούκας παλεύει μόνος του για τη ζωή και την αξιοπρέπεια του.
Σκηνοθεσία: Τόμας Βίντεμπεργκ
Με τους: Μαντς Μίκελσεν, Τόμας Μπο Λάρσεν, Ανίκα Βέντερκοπ, Λάσε Φόγκελστρεμ, Σούσε Γολντ
Προβάλλεται από 8/11/2012
(Κριτική μου στο myFilm)
