«Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη γυρισμένη, δωσ’ της κλώτσο να γυρίσει,
παραμύθι ν’ αρχινίσει». Από το πνεύμα αυτού του στίχου, που
χρησιμοποιεί σαν πρόλογο στο διήγημά της «Το φάλτσο οργανάκι»,
διαπνέεται ολόκληρο το τελευταίο βιβλίο της Βασιλικής Πιτούλη, με τίτλο
«Ους ο Θεός συνέζευξεν» (εκδόσεις ΑΜΑΡΥΣΙΑ), το οποίο περιλαμβάνει
«είκοσι μία ιστορίες που ακροβατούν ανάμεσα στο γέλιο και το κλάμα.
Περιπέτειες ανθρώπων όπως τις άκουσα, βγαλμένες από την αληθινή ζωή,
αλλά και όπως τις έπλασα, ακολουθώντας τους ήρωες μου», όπως λέει και η
ίδια η συγγραφέας.
Είκοσι ένα παραμύθια, λοιπόν, που ενίοτε λειτουργούν και ως διδακτικές παραβολές. «Η ιστορία αυτή, θέλει να μας δείξει ότι οι άνθρωποι κάποτε δαμάζουν τον εγωισμό και την κακή φύση τους», γράφει στον επίλογο του διηγήματος «Ο Λιμοκοντόρος», η Βασιλική Πιτούλη, που, όπως αναφέρει και στον πρόλογο του βιβλίου της, «όλοι τους, είτε ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών, είτε απλοί άνθρωποι της γειτονιάς, είτε δήμαρχοι, είτε δασκάλες, είτε πάμπλουτοι, είτε απένταροι, γίνονται θύματα του έρωτα, της απληστίας ή της μιζέριας».
Όλοι δε οι ήρωες των ιστοριών, που «ερωτεύονται, προδίδουν, ή προδίδονται με την ίδια ευκολία που γελάνε ή κλαίνε και συνθέτουν μια πινακοθήκη που περιλαμβάνει πλούτο, φτώχια, αίγλη και ταπείνωση», φέρουν πολλές φορές σημαδιακά ονόματα. Ονόματα-σύμβολα, που προετοιμάζουν τον αναγνώστη για το δράμα, ή την ευτυχία που θα συναντήσουν στης ζωής τους το διάβα. Ο Τζιτζικάκης και η Μυρμηγκούλα στο διήγημα «Το τριτοδεύτερο στεφάνι», η Χοντρούλα, ο Κοντός και ο Νόστιμος στην ιστορία «Η χοντρή ποδηλατού» και η Πεταχτή, η Ψωροοπερήφανη και ο Καναλάρχης στο διήγημα «Καναλάρχης με κέρατα».
Όλοι τους, χαρακτήρες βγαλμένοι μέσα από την κοινωνική πραγματικότητα, ολοκληρωμένοι και σωστά δομημένοι από τη συγγραφέα. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας ή του απλησίαστου ρετιρέ απέναντι, που μπορεί να τους ζηλεύουμε κιόλας, αλλά τελικά βιώνουν κι αυτοί το δράμα τους αγόγγυστα και καταλήγουν να μας προσφέρουν τη συγκίνηση ή το γέλιο, ανάλογα.
Άνθρωποι και ιστορίες που κάτι μας θυμίζουν, αλλά η συγγραφέας μας προσγειώνει -με υπαινιγμό- ότι όλα είναι προϊόν της φαντασίας της και «κάθε απόπειρα συσχετισμού με υπαρκτά πρόσωπα και γεγονότα είναι αυθαίρετη και επομένως αδυνατεί να τεκμηριώσει την αντίδραση οποιουδήποτε θεωρήσει ότι θίγεται προσωπικά».
Συμβολικοί όμως, είναι και οι τίτλοι ορισμένων διηγημάτων της, όπως «Το ταρανδοχώρι», «Σκάνδαλο στο Λύκειο», «Η ανήθικη γυναίκα», «Οι έρωτες ενός αχόρταγου», «Ο Σάκης ο ηλεκτρολόγος» «Κυρία Δημάρχου» και άλλοι. Διηγήματα με θέματα την αγάπη, τον έρωτα, την απιστία και άλλους μύθους.
* * *
Η Βασιλική Πιτούλη γεννήθηκε στο Βόλο από πατέρα Ηπειρώτη. Είναι καθηγήτρια οικονομολόγος και γαλλικής φιλολογίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Σε ηλικία 18 ετών βραβεύτηκε σε διαγωνισμό νεανικής ποίησης που οργάνωσε η εφημερίδα Θεσσαλία. Άρθρα και διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά, είναι συνεργάτης της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ και μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και της Ενωτικής Πορείας Συγγραφέων.
Βιβλία της: Η προδοσία οδηγεί στον παράδεισο, Δείπνο εκ προμελέτης, Διάλογοι περί έρωτος και άλλων δαιμονίων, Να με λες Άννα, Η είσπραξη της ημέρας, Και το έρεβος να γίνεται φως.
(Δημοσιεύτηκε στην Αμαρυσία στις 28-2-2013)
Είκοσι ένα παραμύθια, λοιπόν, που ενίοτε λειτουργούν και ως διδακτικές παραβολές. «Η ιστορία αυτή, θέλει να μας δείξει ότι οι άνθρωποι κάποτε δαμάζουν τον εγωισμό και την κακή φύση τους», γράφει στον επίλογο του διηγήματος «Ο Λιμοκοντόρος», η Βασιλική Πιτούλη, που, όπως αναφέρει και στον πρόλογο του βιβλίου της, «όλοι τους, είτε ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών, είτε απλοί άνθρωποι της γειτονιάς, είτε δήμαρχοι, είτε δασκάλες, είτε πάμπλουτοι, είτε απένταροι, γίνονται θύματα του έρωτα, της απληστίας ή της μιζέριας».
Όλοι δε οι ήρωες των ιστοριών, που «ερωτεύονται, προδίδουν, ή προδίδονται με την ίδια ευκολία που γελάνε ή κλαίνε και συνθέτουν μια πινακοθήκη που περιλαμβάνει πλούτο, φτώχια, αίγλη και ταπείνωση», φέρουν πολλές φορές σημαδιακά ονόματα. Ονόματα-σύμβολα, που προετοιμάζουν τον αναγνώστη για το δράμα, ή την ευτυχία που θα συναντήσουν στης ζωής τους το διάβα. Ο Τζιτζικάκης και η Μυρμηγκούλα στο διήγημα «Το τριτοδεύτερο στεφάνι», η Χοντρούλα, ο Κοντός και ο Νόστιμος στην ιστορία «Η χοντρή ποδηλατού» και η Πεταχτή, η Ψωροοπερήφανη και ο Καναλάρχης στο διήγημα «Καναλάρχης με κέρατα».
Όλοι τους, χαρακτήρες βγαλμένοι μέσα από την κοινωνική πραγματικότητα, ολοκληρωμένοι και σωστά δομημένοι από τη συγγραφέα. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας ή του απλησίαστου ρετιρέ απέναντι, που μπορεί να τους ζηλεύουμε κιόλας, αλλά τελικά βιώνουν κι αυτοί το δράμα τους αγόγγυστα και καταλήγουν να μας προσφέρουν τη συγκίνηση ή το γέλιο, ανάλογα.
Άνθρωποι και ιστορίες που κάτι μας θυμίζουν, αλλά η συγγραφέας μας προσγειώνει -με υπαινιγμό- ότι όλα είναι προϊόν της φαντασίας της και «κάθε απόπειρα συσχετισμού με υπαρκτά πρόσωπα και γεγονότα είναι αυθαίρετη και επομένως αδυνατεί να τεκμηριώσει την αντίδραση οποιουδήποτε θεωρήσει ότι θίγεται προσωπικά».
Συμβολικοί όμως, είναι και οι τίτλοι ορισμένων διηγημάτων της, όπως «Το ταρανδοχώρι», «Σκάνδαλο στο Λύκειο», «Η ανήθικη γυναίκα», «Οι έρωτες ενός αχόρταγου», «Ο Σάκης ο ηλεκτρολόγος» «Κυρία Δημάρχου» και άλλοι. Διηγήματα με θέματα την αγάπη, τον έρωτα, την απιστία και άλλους μύθους.
* * *
Η Βασιλική Πιτούλη γεννήθηκε στο Βόλο από πατέρα Ηπειρώτη. Είναι καθηγήτρια οικονομολόγος και γαλλικής φιλολογίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Σε ηλικία 18 ετών βραβεύτηκε σε διαγωνισμό νεανικής ποίησης που οργάνωσε η εφημερίδα Θεσσαλία. Άρθρα και διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά, είναι συνεργάτης της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ και μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και της Ενωτικής Πορείας Συγγραφέων.
Βιβλία της: Η προδοσία οδηγεί στον παράδεισο, Δείπνο εκ προμελέτης, Διάλογοι περί έρωτος και άλλων δαιμονίων, Να με λες Άννα, Η είσπραξη της ημέρας, Και το έρεβος να γίνεται φως.
(Δημοσιεύτηκε στην Αμαρυσία στις 28-2-2013)
