Οι «Επισκέψεις» της Ελέης Λαμνάτου (εκδ. Άπαρσις), είναι ένα ψυχογραφικό μυθιστόρημα,
το οποίο με δύο λόγια, διαπραγματεύεται τις απώλειες και τα κενά της
παιδικής ηλικίας. Ένα μυθιστόρημα, στο οποίο οι κεντρικοί ήρωες
εμφανίζονται να παλεύουν με τα φαντάσματα του παρελθόντος τους, με την
ίδια τους την ψυχή.
Η συγγραφέας, πετυχαίνει να σκιαγραφήσει γλαφυρά και με πλούσια λυρική -σχεδόν ποιητική γραφή, θα έλεγα- μία ερωτική σχέση μέσα από το πρίσμα της παιδικής ηλικίας και των ψυχολογικών τραυμάτων που δημιούργησε στους δύο ήρωες.
Στο μυθιστόρημα αυτό, οι σχέσεις με τους γονείς, περιγράφονται άλλοτε μέσα από τις τυραννικές παρουσίες και άλλοτε μέσα από τις οδυνηρές
απουσίες τους, γεγονότα που καθορίζουν την ενήλικη ερωτική ζωή δύο ανθρώπων και την ποιότητα της σχέσης που δημιουργούν και τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι: Τι θα συνέβαινε άραγε εάν μπορούσαμε να γυρίσουμε πίσω στο χρόνο; Γιατί γινόμαστε έρμαια του παρελθόντος μας; Μπορούμε άραγε να απαλλαγούμε από αυτό και να δημιουργήσουμε τις βάσεις για ένα διαφορετικό μέλλον;
Αναφέρει σχετικά η συγγραφέας: «Τα παιδιά μαθαίνουν απ’ τους γονείς τον τρόπο να παίρνουν και να δίνουν αγάπη και στοργή. Αυτή η παντοδύναμη τριάδα καθορίζει την μορφή των ψυχικών ανταλλαγών. Όταν αυτό δεν έχει γίνει, είναι πολύ δύσκολο να διαχειριστείς την ορμή της αγάπης σου και να την προστατεύσεις από τις κακοτοπιές της. Γιατί μετά αυτή, προκειμένου να βρει την προστασία που της έλειψε, όλο απροστάτευτη σε κάτι αγκάθια πάει και χώνεται και κάτι κρημνώδη και μυτερά βράχια διαλέγει για τόπο περισυλλογής, για να ρεμβάσει και να διαλογιστεί με την ησυχία της»
Η συγγραφέας, πετυχαίνει να σκιαγραφήσει γλαφυρά και με πλούσια λυρική -σχεδόν ποιητική γραφή, θα έλεγα- μία ερωτική σχέση μέσα από το πρίσμα της παιδικής ηλικίας και των ψυχολογικών τραυμάτων που δημιούργησε στους δύο ήρωες.
Στο μυθιστόρημα αυτό, οι σχέσεις με τους γονείς, περιγράφονται άλλοτε μέσα από τις τυραννικές παρουσίες και άλλοτε μέσα από τις οδυνηρές
απουσίες τους, γεγονότα που καθορίζουν την ενήλικη ερωτική ζωή δύο ανθρώπων και την ποιότητα της σχέσης που δημιουργούν και τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι: Τι θα συνέβαινε άραγε εάν μπορούσαμε να γυρίσουμε πίσω στο χρόνο; Γιατί γινόμαστε έρμαια του παρελθόντος μας; Μπορούμε άραγε να απαλλαγούμε από αυτό και να δημιουργήσουμε τις βάσεις για ένα διαφορετικό μέλλον;
Αναφέρει σχετικά η συγγραφέας: «Τα παιδιά μαθαίνουν απ’ τους γονείς τον τρόπο να παίρνουν και να δίνουν αγάπη και στοργή. Αυτή η παντοδύναμη τριάδα καθορίζει την μορφή των ψυχικών ανταλλαγών. Όταν αυτό δεν έχει γίνει, είναι πολύ δύσκολο να διαχειριστείς την ορμή της αγάπης σου και να την προστατεύσεις από τις κακοτοπιές της. Γιατί μετά αυτή, προκειμένου να βρει την προστασία που της έλειψε, όλο απροστάτευτη σε κάτι αγκάθια πάει και χώνεται και κάτι κρημνώδη και μυτερά βράχια διαλέγει για τόπο περισυλλογής, για να ρεμβάσει και να διαλογιστεί με την ησυχία της»
(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αμαρυσία στις 9/4/13)
