16/5/13

Ο υπέροχος Γκάτσμπι

Ο Μπαζ Λούρμαν, με μια επιτυχημένη μεταφορά του Σαίξπηρ στο σήμερα, το Romeo + Juliet του 1996 (με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο και την Κλαιρ Ντέινς), με ένα μέτριο Moulin Rouge! το 2001 (με τη Νικόλ Κίντμαν) και με μια αποτυχία το 2008 (το Australia, πάλι με τη Νικόλ Κίντμαν), επανέρχεται πάλι με μια μετριότητα. Θορυβώδη όμως αυτή τη φορά.
Η ταινία του (έχουν προηγηθεί οι κλασικές ομότιτλες ταινίες των Τζακ Κλέιτον με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ του 1974 και του Έλιοτ Νάτζεντ του 1949 με τον ξανθό επίσης Άλαν Λαντ), ενώ διατηρεί το θέμα του βιβλίου αρκετά πιστά, θα έλεγα, με αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο από το νεαρό Νικ Κάραγουεϊ (τον υποδύεται ο Τόμπι Μαγκουάιρ), αναλώνεται σε υπερβολική επίδειξη πλούτου, υπερβολικό σάουντρακ, υπερβολικούς θορύβους και ουσιαστικά αχρείαστο 3D, ώστε χάνεται η ουσία. Χάνονται δηλαδή, ο χαρακτήρας του Γκάτσμπι, αλλά και της Ντέζι Μπιουκάναν, που ενώ αναπτύσσουν ένα ωραίο ρομάντσο με τη βοήθεια και του Νικ, που οδηγεί σε τραγική κατάληξη, θάβονται κάτω από τον πλούτο, τόσο των σκηνικών και των φανταχτερών κοστουμιών, όσο και της πληθωρικότητας της σκηνοθεσίας.
Ο Γκάτσμπι του Λεονάρντο Ντι Κάπριο, δεν μοιάζει να κρύβει μέσα του τον τυχοδιωκτισμό
και τη φιλοδοξία που αποκαλύπτεται κατά τη διάρκεια της αφήγησης, ενώ η Κάρεϊ Μάλιγκαν υποδύεται την Ντέζι επίπεδα και χωρίς να εμβαθύνει στις ψυχολογικές μεταπτώσεις υποτίθεται της ηλικίας της.
Βρήκα πιο θετικό τον Τζόελ Έγκερτον, στο ρόλο του συζύγου της Ντέζι, ο οποίος καταφέρνει να επιπλεύσει μέσα σε εκείνο το χλιδάτο χαμό, ως γνήσιος απατημένος, που αντιμετωπίζει ψύχραιμα την επιπόλαιη γυναίκα του. Αυτός έδειξε να τη γνωρίζει καλύτερα, ενώ ο Γκάτσμπι πνιγμένος στη χλιδή και στην πληθώρα των ευκαιριακών «φίλων» του και των τηλεφωνημάτων που δέχεται κάθε τρεις και λίγο, δεν έχει καταλάβει ότι η Ντέζι δεν του αξίζει. Ίσως, γιατί και η Κάρεϊ Μάλιγκαν δεν μπορεί να την ερμηνεύσει έτσι…
Η ταινία θα μπορούσε να διεκδικήσει Όσκαρ κοστουμιών και ντεκόρ.
Υπόθεση: «Ο Υπέροχος Γκάτσμπυ» ακολουθεί τον επίδοξο συγγραφέα Νικ Κάραγουεϊ (στα πρότυπα του ίδιου του Φιτζέραλντ), που φεύγει από τις Μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ για να πάει στην Νέα Υόρκη της άνοιξης του 1922, μιας εποχής που χαρακτηρίζεται από τα χαλαρά ήθη, την πομπώδη τζαζ, την κυριαρχία του λαθρεμπορίου και της ακμής του χρηματιστηρίου. Κυνηγώντας το δικό του Αμερικανικό Όνειρο, ο Νικ θα βρεθεί δίπλα στον μυστηριώδη και κοσμικό εκατομμυριούχο Τζέι Γκάτσμπυ, και κοντά στην ξαδέρφη του Ντέζι και τον ερωτύλο γαλαζοαίματο σύζυγό της, Τομ Μπιουκάναν. Κάπως έτσι ο Νικ θα χαθεί στον ελκυστικό κόσμο των κροίσων, της ψευδαίσθησης, του έρωτα και της απάτης τους. Καθώς ο Νικ βιώνει τα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τον κόσμο στον οποίο πλέον ζει, καταγράφει την ιστορία του ατελέσφορου έρωτα, των αδιάφθορων ονείρων που αποτελούν σημεία αναφοράς για τη σύγχρονη εποχή.  
Σκηνοθεσία: Μπαζ Λούρμαν
Με τους: Λεονάρντο Ντικάπριο, Τόμπι Μαγκουάρι, Κάρι Μάλιγκαν, Τζόελ Έγκερτον, Ίσλα Φίσερ, Τζέισον Κλαρκ, Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι, Αμιτάμπ Μπαχτσάν
Προβάλλεται από 16/5/2013
(Κριτική μου στο myFilm)