2/8/13

«Προσωρινή διακοπή» του Αντρέα Καμιλλέρι

«Η έλλειψη ηθικής προκάλεσε την κρίση. Συνεπώς, είναι αναγκαίο να υπάρξει μια καινούρια αντίληψη που θα θέσει την ηθική αν όχι επάνω, τουλάχιστον στο ίδιο επίπεδο με το κέρδος. Κι αυτό πρέπει να γίνει σε όλα τα πεδία, από την οικονομία μέχρι τη βιομηχανία». 
Αυτή την εμβληματική φράση αναφέρει ο Μάουρο Ντε Μπλάζι, βιομήχανος και πρωταγωνιστής στο τελευταίο μυθιστόρημα «Προσωρινή διακοπή» του πολυδιαβασμένου Ιταλού συγγραφέα Αντρέα Καμιλλέρι. Ένα αδυσώπητο οικονομικό θρίλερ και ταυτόχρονα ένα δράμα, στο οποίο οι πρωταγωνιστές περιγράφονται με τραχύτητα, σχεδόν με ωμότητα, βασανισμένοι από αισθήματα πόθου, πάθους, μίσους, εκδίκησης και δύναμης, τα οποία καθορίζουν και τη στάση τους απέναντι στη ζωή. Μια ζωή γεμάτη απρόοπτα.
Στο μυθιστόρημα, έχουμε μια μεγάλη επιχείρηση, τη Μανουέλλι, που στηρίζει την οικονομία της χώρας και δίνει δουλειά σε χιλιάδες εργάτες. Ο πρόεδρος της εταιρείας, υπάρχει ένας παρηκμασμένος πατέρας της βιομηχανικής αναγέννησης της Ιταλίας, που, όταν αναφέρεται στο άτομό του, χρησιμοποιεί πάντα τρίτο ενικό, ενώ ο  γιος του, ανίκανος και λοξός, κατέχει τη θέση του γενικού αντιπροέδρου και όλοι τον χλευάζουν.
Ο διευθυντής του προσωπικού, είναι όσο χρειάζεται ικανός και κυνικός για να «θέσει σε διαθεσιμότητα» εκατοντάδες εργαζoμένους, αλλά με κρυφό πάθος για την ποίηση. Ταυτόχρονα, ο γενικός διευθυντής, είναι ένας αδίστακτος μάνατζερ, προικισμένος με αποφασιστικότητα, διπλωματική κομψότητα και την απαιτούμενη για τη συγκεκριμένη θέση σκληρότητα και έχει μια νέα, πανέμορφη και ηλίθια σύζυγο. Επίσης, υπάρχουν και όλες εκείνες οι νόστιμες ή αντιπαθητικές γραμματείς, οι οδηγοί, τα τηλέφωνα που χτυπούν ασταμάτητα για δουλειά και χρήματα, έρωτα και προδοσία. Ένα παζλ, από το οποίο εάν λείψει ένα κομμάτι καταστρέφεται η συμμετρία, η ισορροπία.
Σε αυτή λοιπόν την πραγματικότητα που νομίζουμε πως πολύ καλά γνωρίζουμε, πέφτει η σκιά της κρίσης και τότε χρειάζεται να γίνουν περικοπές και συγχωνεύσεις, διαπραγματεύσεις με υπουργούς και υφυπουργούς και ταυτόχρονα ν’ αντιμετωπιστούν συνδικαλιστές και καταλήψεις.
Το  μυθιστόρημα του Καμιλλέρι «Προσωρινή διακοπή» (Εκδόσεις Πατάκη), διακρίνεται όπως άλλωστε και τα προηγούμενά του, από ειλικρίνεια και αμεσότητα θυμίζοντας ταινία του Ροσελίνι ή και του Ντε Σίκα.και διαβάζεται απνευστί.
(Παρουσίαση του βιβλίου είχα κάνει και στο φύλλο της 22/7/13 της Αμαρυσίας)