Μια από τις πιο σημαντικές και ώριμες ταινίες του Γκοντάρ που
εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να αφοπλίζει το θεατή με τον αυθορμητισμό
και την ειλικρίνειά της, προβάλλεται από σήμερα και μέχρι τις 23/10/13
στο ΤΙΤΑΝΙΑ στην Αθήνα, στο πλαίσιο αφιερώματος στον Γκοντάρ από τη New
Star.
Η Νανά (Άννα Καρίνα) είναι πωλήτρια σε κατάστημα δίσκων στο Παρίσι. Αντιμετωπίζοντας οικονομικά προβλήματα, εγκαταλείπει τόσο τον σύντροφό της όσο και τη δουλειά της και αρχίζει να εκπορνεύεται. Αναζητώντας την ευτυχία μακριά από το σύζυγο και το παιδί της, βρίσκει μια ψευδαίσθηση ελευθερίας στα πεζοδρόμια του Παρισιού.
Η ταινία παρουσιάζει το πέρασμα της ηρωίδας από την ευκαιριακή, «ερασιτεχνική» εκπόρνευση, στην επαγγελματική πορνεία, καταγράφοντας μια σειρά από διαδοχικές στιγμές αυτής της πορείας.
Έχοντας εκδιωχθεί από το διαμέρισμά της, η Νανά («γκόμενα» στη γαλλική αργκό, αλλά και αναφορά στον Εμίλ Ζολά) θέλει αρχικά να γίνει ηθοποιός. Πηγαίνει στον κινηματογράφο, βλέπει την κλασική βωβή ταινία «Τα πάθη της Ζαν Ντ’ Αρκ» του Ντραγέρ (σ.σ. η ταινία του Ντράγιερ έχει σημασία στην ταινία γιατί ο Γκοντάρ κινηματογραφεί την Καρίνα όπως ο Ντράγιερ τη Φαλκονετί στη δική του ταινία), ωστόσο η αποτυχία της στο χώρο του σινεμά τη στρέφει στην «εύκολη λύση» της πορνείας.
Πιστεύοντας ότι μπορεί να «δανείζει» το κορμί τους στους άλλους χωρίς να χάσει την ψυχή της, η Νανά διεκδικεί, μέσα από την εκπόρνευση, να κερδίσει την ελευθερία της. Η πραγματικότητα, όμως, θα τη διαψεύσει. Κι αυτό γιατί, πέφτει στα χέρια ενός προαγωγού, ενώ παράλληλα γνωρίζει και έναν άντρα που θα την ερωτευθεί.
Συνδυάζοντας μοναδικά τη μυθοπλασία με το ντοκιμαντέρ και εγγράφοντας το προσωπικό δράμα της ηρωίδας σε έναν ευρύτερο κοινωνικό και φιλοσοφικό προβληματισμό, ο Γκοντάρ δημιούργησε το πρώτο του «καθαρό» αριστούργημα και μια από τις αντιπροσωπευτικότερες ταινίες του γαλλικού Νουβέλ Βαγκ (νέου κύματος).
Tο «Ζούσε τη ζωή της» είναι οι γυμνοί τοίχοι του Παρισιού, που κινηματογραφούνται έξοχα στο ασπρόμαυρο φιλμ από τον φωτογράφο Pαούλ Kουτάρ, και το πρόσωπο της Aννας Kαρίνα που λάμπει. Είναι και κάτι ακόμη, σημαντικότερο: το ήθος, η πεντακάθαρη σκέψη και η δημιουργική φαντασία του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, που κρατούν ολοζώντανη μια ταινία του 1962.
Τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ τον θαυμάζαμε στη δεκαετία του ‘60, όταν με ταινίες «Με κομμένη την ανάσα», «Η γυναίκα είναι γυναίκα» και «Αλφαβίλ» έκανε, μαζί με άλλους σκηνοθέτες της «νουβέλ βαγκ», μια εκπληκτική εμφάνιση σ’ ένα γαλλικό κινηματογράφο ο οποίος, με λιγοστές εξαιρέσεις, έδειχνε πως βρισκόταν σε τέλμα. Οι ταινίες του ανέτρεπαν κανόνες και πρότειναν μια νέα κινηματογραφική γλώσσα, με αποτέλεσμα να τις θαυμάζει όχι μόνο το κινηματογραφόφιλο κοινό αλλά και νέοι σκηνοθέτες.
Παίζουν: Άννα Καρίνα, Αντρέ Λαμπάρτ, Σαντί Ρεμπότ, Ζεράρ Οφμάν, Γκιλέν Σλουμπεργκέρννα Καρίνα
Η Νανά (Άννα Καρίνα) είναι πωλήτρια σε κατάστημα δίσκων στο Παρίσι. Αντιμετωπίζοντας οικονομικά προβλήματα, εγκαταλείπει τόσο τον σύντροφό της όσο και τη δουλειά της και αρχίζει να εκπορνεύεται. Αναζητώντας την ευτυχία μακριά από το σύζυγο και το παιδί της, βρίσκει μια ψευδαίσθηση ελευθερίας στα πεζοδρόμια του Παρισιού.
Η ταινία παρουσιάζει το πέρασμα της ηρωίδας από την ευκαιριακή, «ερασιτεχνική» εκπόρνευση, στην επαγγελματική πορνεία, καταγράφοντας μια σειρά από διαδοχικές στιγμές αυτής της πορείας.
Έχοντας εκδιωχθεί από το διαμέρισμά της, η Νανά («γκόμενα» στη γαλλική αργκό, αλλά και αναφορά στον Εμίλ Ζολά) θέλει αρχικά να γίνει ηθοποιός. Πηγαίνει στον κινηματογράφο, βλέπει την κλασική βωβή ταινία «Τα πάθη της Ζαν Ντ’ Αρκ» του Ντραγέρ (σ.σ. η ταινία του Ντράγιερ έχει σημασία στην ταινία γιατί ο Γκοντάρ κινηματογραφεί την Καρίνα όπως ο Ντράγιερ τη Φαλκονετί στη δική του ταινία), ωστόσο η αποτυχία της στο χώρο του σινεμά τη στρέφει στην «εύκολη λύση» της πορνείας.
Πιστεύοντας ότι μπορεί να «δανείζει» το κορμί τους στους άλλους χωρίς να χάσει την ψυχή της, η Νανά διεκδικεί, μέσα από την εκπόρνευση, να κερδίσει την ελευθερία της. Η πραγματικότητα, όμως, θα τη διαψεύσει. Κι αυτό γιατί, πέφτει στα χέρια ενός προαγωγού, ενώ παράλληλα γνωρίζει και έναν άντρα που θα την ερωτευθεί.
Συνδυάζοντας μοναδικά τη μυθοπλασία με το ντοκιμαντέρ και εγγράφοντας το προσωπικό δράμα της ηρωίδας σε έναν ευρύτερο κοινωνικό και φιλοσοφικό προβληματισμό, ο Γκοντάρ δημιούργησε το πρώτο του «καθαρό» αριστούργημα και μια από τις αντιπροσωπευτικότερες ταινίες του γαλλικού Νουβέλ Βαγκ (νέου κύματος).
Tο «Ζούσε τη ζωή της» είναι οι γυμνοί τοίχοι του Παρισιού, που κινηματογραφούνται έξοχα στο ασπρόμαυρο φιλμ από τον φωτογράφο Pαούλ Kουτάρ, και το πρόσωπο της Aννας Kαρίνα που λάμπει. Είναι και κάτι ακόμη, σημαντικότερο: το ήθος, η πεντακάθαρη σκέψη και η δημιουργική φαντασία του Ζαν-Λικ Γκοντάρ, που κρατούν ολοζώντανη μια ταινία του 1962.
Τον Ζαν-Λικ Γκοντάρ τον θαυμάζαμε στη δεκαετία του ‘60, όταν με ταινίες «Με κομμένη την ανάσα», «Η γυναίκα είναι γυναίκα» και «Αλφαβίλ» έκανε, μαζί με άλλους σκηνοθέτες της «νουβέλ βαγκ», μια εκπληκτική εμφάνιση σ’ ένα γαλλικό κινηματογράφο ο οποίος, με λιγοστές εξαιρέσεις, έδειχνε πως βρισκόταν σε τέλμα. Οι ταινίες του ανέτρεπαν κανόνες και πρότειναν μια νέα κινηματογραφική γλώσσα, με αποτέλεσμα να τις θαυμάζει όχι μόνο το κινηματογραφόφιλο κοινό αλλά και νέοι σκηνοθέτες.
Παίζουν: Άννα Καρίνα, Αντρέ Λαμπάρτ, Σαντί Ρεμπότ, Ζεράρ Οφμάν, Γκιλέν Σλουμπεργκέρννα Καρίνα
(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αμαρυσία)
