Για τη σχέση του Γουόλτ Ντίσνεϋ και της Πάμελα Λ. Τράβερς, είχε γραφτεί το 2005 ένα άρθρο στην εφημερίδα The New Yorker με υπογραφή Caitlin Flanagan και τίτλο Becoming Mary Poppins. Εκεί ο Γουόλτ Ντίσνεϋ περιγραφόταν ως πολύ σκληρός, τόσο κατά τις διαπραγματεύσεις του με τη συγγραφέα του παραμυθιού, όσο και προσωπικά απέναντί της, που την άφησε –αν θυμάμαι καλά- να πάει μόνη της στην πρεμιέρα.
Στη «Μαγική Ομπρέλα», ο Ντίσνεϋ (του εξαιρετικού, για άλλη μια φορά, Τομ Χανκς) εμφανίζεται πολύ γλυκός, τρυφερός, υποχωρητικός και περιποιητικός απέναντι στην Τράβερς, μια συντηρητική γυναίκα, που έχει περάσει δύσκολα παιδικά χρόνια στην Αυστραλία και είχε μεταναστεύσει στην Αγγλία για να ξεχάσει. Είναι δε τρυφερός και καλός μαζί της, για το λόγο ότι και αυτός (όπως της διηγείται για να την τουμπάρει τελικά να του υπογράψει το συμβόλαιο παραχώρησης του δικαιώματος να γυρίσει την ταινία), είχε περάσει δύσκολα παιδικά χρόνια.
Δεν γνωρίζω που βρίσκεται η αλήθεια και αν εξωραΐζεται η προσωπικότητα του Ντίσνεϋ. Αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα, είναι ότι η ταινία καταφέρνει να συγκινήσει, όπως ακριβώς και η «Μαίρη Πόππινς» του 1964
(με 13 υποψηφιότητες για Όσκαρ κέρδισε 5 και με προϋπολογισμό 6 εκατ. δολαρίων έβγαλε 102 εκατ. δολάρια). Συγκινεί δε, διότι παραλληλίζει τη ζωή της οικογένειας Τράβερς, με αυτή της οικογένειας Μπανκς μέσα από αλλεπάλληλα flashbacks άρτια μονταρισμένα, με τα οποία παρακολουθούμε πως έχουν προκληθεί τα ψυχικά τραύματα της συγγραφέως, από έναν αλκοολικό πατέρα και μια αυτοκτονική μητέρα και πως την ενέπνευσε να γράψει τη «Μαίρη Πόππινς», η αιφνιδιαστική άφιξη της θείας της, μετά το θάνατο του πατέρα.
Επίσης, μπορώ να διαβεβαιώσω, ότι αυτή η ταινία σε κάνει να σκεφτείς πάλι, τις κριτικές που είχες διαβάσει κάποτε για την ταινία «Μαίρη Πόππινς». Τα σχόλια, τόσο της Τράβερς, για τον τρόπο με τον οποίο ο Ντίσνεϋ κερδοσκοπούσε και χειραγωγούσε τη νεολαία της εποχής, αλλά και τα δικά του επιχειρήματα για το πόσο ο άνθρωπος έχει ανάγκη από διασκέδαση και φυγή μέσα από το σινεμά, είναι επίκαιρα και διαχρονικά. Στον τομέα αυτό το σενάριο της «Μαγικής Ομπρέλας», παίρνει άριστα.
Η Έμα Τόμσον είναι συγκλονιστική, σε ένα ρόλο με πολλές απαιτήσεις, ένα ρόλο αμφιταλαντεύσεων και ψυχολογικών μεταπτώσεων, μέχρι να πεισθεί να υπογράψει το συμβόλαιο. Ο Κόλιν Φάρελ, στο ρόλο του ανεύθυνου και αλκοολικού πατέρα της, είναι απροσδόκητα καλός, ενώ απολαυστικός είναι και ο Πολ Τζιαμάτι με το χαρακτηριστικό του ρόλο, ως οδηγού της στο Λος Άντζελες, ο οποίος παρά τις ιδιοτροπίες της, την εξυπηρετεί υπομονετικά και επιδρά καταλυτικά στην απότομη και άτεγκτη συμπεριφορά της.
Ξαναβλέπω τη γλυκιά, τρυφερή και διασκεδαστική «Μαγική Ομπρέλα», εφόσον κάποια αίθουσα στην Αθήνα πριν την προβολή της, προβάλλει και τη «Μαίρη Πόππινς». Στο κάτω – κάτω, είναι και η επέτειος των 50 χρόνων από την προβολή της…
Υπόθεση: Η πλοκή επικεντρώνεται στη ζωή της συγγραφέως P.L.Travers. Μοιράζεται ανάμεσα στην παιδική της ηλικία στην Αυστραλία το 1907, και τη μεταφορά της σειράς βιβλίων Mary Poppins στη μεγάλη οθόνη από τον Walt Disney τη δεκαετία του ‘60. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο Χόλυγουντ, η Travers συλλογίζεται τα δύσκολα παιδικά της χρόνια στην Αυστραλία και θυμάται τον πατέρα της που ήταν πηγή έμπνευσης για τον περίφημο χαρακτήρα του Mr. Banks, την πατρική φιγούρα στη διάσημη ιστορία.
Σκηνοθεσία: Τζον Λι Χάνκοκ
Με τους: Τομ Χανκς, Ρουθ Γουίλσον, Κόλιν Φάρελ, Έμα Τόμσον, Πολ Τζιαμάτι, Ρέιτσελ Γκρίφιθς, Τζέισον Σβάρτσμαν, Μπράντλεϊ Γουίτφορντ, Μπ. Τζ. Νόβακ
Προβάλλεται από 16-1-2014
Δεν γνωρίζω που βρίσκεται η αλήθεια και αν εξωραΐζεται η προσωπικότητα του Ντίσνεϋ. Αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα, είναι ότι η ταινία καταφέρνει να συγκινήσει, όπως ακριβώς και η «Μαίρη Πόππινς» του 1964
(με 13 υποψηφιότητες για Όσκαρ κέρδισε 5 και με προϋπολογισμό 6 εκατ. δολαρίων έβγαλε 102 εκατ. δολάρια). Συγκινεί δε, διότι παραλληλίζει τη ζωή της οικογένειας Τράβερς, με αυτή της οικογένειας Μπανκς μέσα από αλλεπάλληλα flashbacks άρτια μονταρισμένα, με τα οποία παρακολουθούμε πως έχουν προκληθεί τα ψυχικά τραύματα της συγγραφέως, από έναν αλκοολικό πατέρα και μια αυτοκτονική μητέρα και πως την ενέπνευσε να γράψει τη «Μαίρη Πόππινς», η αιφνιδιαστική άφιξη της θείας της, μετά το θάνατο του πατέρα.
Επίσης, μπορώ να διαβεβαιώσω, ότι αυτή η ταινία σε κάνει να σκεφτείς πάλι, τις κριτικές που είχες διαβάσει κάποτε για την ταινία «Μαίρη Πόππινς». Τα σχόλια, τόσο της Τράβερς, για τον τρόπο με τον οποίο ο Ντίσνεϋ κερδοσκοπούσε και χειραγωγούσε τη νεολαία της εποχής, αλλά και τα δικά του επιχειρήματα για το πόσο ο άνθρωπος έχει ανάγκη από διασκέδαση και φυγή μέσα από το σινεμά, είναι επίκαιρα και διαχρονικά. Στον τομέα αυτό το σενάριο της «Μαγικής Ομπρέλας», παίρνει άριστα.
Η Έμα Τόμσον είναι συγκλονιστική, σε ένα ρόλο με πολλές απαιτήσεις, ένα ρόλο αμφιταλαντεύσεων και ψυχολογικών μεταπτώσεων, μέχρι να πεισθεί να υπογράψει το συμβόλαιο. Ο Κόλιν Φάρελ, στο ρόλο του ανεύθυνου και αλκοολικού πατέρα της, είναι απροσδόκητα καλός, ενώ απολαυστικός είναι και ο Πολ Τζιαμάτι με το χαρακτηριστικό του ρόλο, ως οδηγού της στο Λος Άντζελες, ο οποίος παρά τις ιδιοτροπίες της, την εξυπηρετεί υπομονετικά και επιδρά καταλυτικά στην απότομη και άτεγκτη συμπεριφορά της.
Ξαναβλέπω τη γλυκιά, τρυφερή και διασκεδαστική «Μαγική Ομπρέλα», εφόσον κάποια αίθουσα στην Αθήνα πριν την προβολή της, προβάλλει και τη «Μαίρη Πόππινς». Στο κάτω – κάτω, είναι και η επέτειος των 50 χρόνων από την προβολή της…
Υπόθεση: Η πλοκή επικεντρώνεται στη ζωή της συγγραφέως P.L.Travers. Μοιράζεται ανάμεσα στην παιδική της ηλικία στην Αυστραλία το 1907, και τη μεταφορά της σειράς βιβλίων Mary Poppins στη μεγάλη οθόνη από τον Walt Disney τη δεκαετία του ‘60. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο Χόλυγουντ, η Travers συλλογίζεται τα δύσκολα παιδικά της χρόνια στην Αυστραλία και θυμάται τον πατέρα της που ήταν πηγή έμπνευσης για τον περίφημο χαρακτήρα του Mr. Banks, την πατρική φιγούρα στη διάσημη ιστορία.
Σκηνοθεσία: Τζον Λι Χάνκοκ
Με τους: Τομ Χανκς, Ρουθ Γουίλσον, Κόλιν Φάρελ, Έμα Τόμσον, Πολ Τζιαμάτι, Ρέιτσελ Γκρίφιθς, Τζέισον Σβάρτσμαν, Μπράντλεϊ Γουίτφορντ, Μπ. Τζ. Νόβακ
Προβάλλεται από 16-1-2014
(Κριτική μου στο myFilm)
