Η μεταμόρφωση μιας όμορφης νέας,
από ερωτευμένη κοπέλα σε σύγχρονη Μήδεια, εξαιτίας της αυξανόμενης ασφυξίας
λόγω του γάμου, της μητρότητας και ενός τρόπου ζωής που την υποχρεώνει να κάτω
από την ίδια στέγη, με τον άντρα της, τον -ας τον αποκαλέσουμε «πεθερό»- και τα
τέσσερα παιδιά της.
Αρχικά, τη βλέπουμε να φλερτάρει
με το νεαρό Μαροκινό, που είναι προστατευόμενος του Αντρέ Πιγκέτ ενός αρκετά
εύπορου γιατρού. Στη συνέχεια, με έμμεση προτροπή του γιατρού, που τα θέλει όλα
δικά του (εκπληκτικός ηθοποιός ο Νιλς Άρεστρουπ), παντρεύεται τον Μαροκινό
και κάνει μαζί του τέσσερα παιδιά. Έτσι, αρχίζει να ζει κάτω από το αυξανόμενο υποτιμητικό βλέμμα και των δύο, επειδή δεν προλαβαίνει όλες τις υποχρεώσεις της. Διαπιστώνει δε, ότι η αρχικά ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή εξελίσσεται σε ανυπόφορη και την οδηγεί την στο «πέρα από τη λογική» διάβημά της.
και κάνει μαζί του τέσσερα παιδιά. Έτσι, αρχίζει να ζει κάτω από το αυξανόμενο υποτιμητικό βλέμμα και των δύο, επειδή δεν προλαβαίνει όλες τις υποχρεώσεις της. Διαπιστώνει δε, ότι η αρχικά ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή εξελίσσεται σε ανυπόφορη και την οδηγεί την στο «πέρα από τη λογική» διάβημά της.
Η Εμιλί Ντεκέν (που την είχαμε
δει στη Ροζέτα του 1999) είναι πραγματικά έξοχη και αποδίδει λιτά και
ακφραστικά, τη μεταστροφή του χαρακτήρα, μιας γυναίκας που βρίσκεται υπό συνεχή
πίεση.
Υπέροχος επίσης, είναι και ο
Ταχάρ Ρακίμ στο ρόλο του Μαροκινού συζύγου της, ο οποίος είναι και αυτός
παγιδευμένος, μεταξύ της εξαμελούς οικογένειάς του και του απαιτητικού γιατρού
Αντρέ Πιγκέτ, που τον συντηρούσε τόσα χρόνια και τον χειραγωγεί.
Την πνιγηρή από άποψη θέματος
ατμόσφαιρα, συμπληρώνει, τόσο η πρωτότυπη φωτογράφηση (όλα τα κάδρα,
περιορίζονται πάντοτε από κάποιο τοίχο, έπιπλο, κουρτίνα, ή ανθρώπινη φιγούρα
σε γκρο πλαν, ώστε η δράση εξελίσσεται τις περισσότερες φορές στα τρία τέταρτα
της οθόνης), όσο και η μπαρόκ κλασσική μουσική που υποβάλλει το θεατή και
ευτυχώς, τον προετοιμάζει… για το χειρότερο.
Πραγματική ιστορία, ενδιαφέρον
πολυεπίπεδο θέμα, διεισδυτική σκηνοθεσία χωρίς μελοδραματισμούς και καθηλωτικές
ερμηνείες.
Υπόθεση: Βασισμένη σε ένα
αληθινό γεγονός που συγκλόνισε το Βέλγιο το 2007, η ταινία εξιστορεί την πορεία
μιας σύγχρονης Μήδειας, εξερευνώντας πολυεπίπεδα τα όρια της οικογενειακής
ζωής, αλλά και τις πολιτισμικές και ταξικές συγκρούσεις που την υπονομεύουν. Η Μυριέλ
και ο Μουνίρ είναι ερωτευμένοι. Από μικρός, ο νεαρός άνδρας από το Μαρόκο ζει
με τον εύπορο γιατρό Πινζέ που του προσφέρει μια άνετη ζωή. Όταν ο Μουνίρ και η
Μυριέλ αποφασίζουν να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά, η εξάρτηση του
ζευγαριού από τον γιατρό γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη. Όταν είναι ήδη αργά, η
Μυριέλ αρχίζει να καταλαβαίνει ότι ζει σε ένα ανθυγιεινό συναισθηματικά
περιβάλλον που ύπουλα οδηγεί την οικογένεια προς μια τραγική κατάληξη. Όπως
χαρακτηριστικά αναφέρει η Εμιλί Ντεκέν που κουβαλά με τόλμη όλο το βάρος της
κεντρικής ηρωίδας: « Το δράμα για τη Μυριέλ είναι ότι δεν έχει αληθινές
σχέσεις. Αυτή είναι η τραγωδία της, και ο Γιοακίμ Λαφός έχει κάνει μια
πραγματική τραγωδία, μια όπερα από αυτή την ανθρώπινη ιστορία».
Σκηνοθεσία: Γιοακίμ Λαφός
Με τους: Εμιλί Ντεκέν, Ταχάρ
Ραχίμ, Νιλς Άρεστρουπ, Στεφάν Μπισό
Προβάλλεται από 6/3/2014(Κριτική μου στο myFilm)
