Υπόθεση: Απρίλιος 1945. Οι Σύμμαχοι σχεδιάζουν την τελευταία αντεπίθεση στην Ευρώπη. Ο σκληροτράχηλος λοχίας Wardaddy ηγείται μιας εξαιρετικά επικίνδυνης αποστολής σε εχθρικό έδαφος, έχοντας στη διάθεση του μόνο ένα τανκ και ένα τετραμελές πλήρωμα. Η ολιγομελής ομάδα, ανάμεσα στους οποίους και ένας νεοσύλλεκτος, μπορεί να έχει ελάχιστα όπλα στη διάθεση της, διαθέτει όμως τον ηρωισμό για να πολεμήσει στην καρδιά της ναζιστικής Γερμανίας.
Κριτική: Εμπρός, στο δρόμο που χάραξε ο στρατιώτης Ράιαν, με ερμηνείες αξιόλογες και σκηνές που αναδεικνύουν τη φρίκη του πολέμου, στον οποίο οι νικητές δεν φαίνονται να το… γλεντάνε. Αντίθετα.
Ο Μπραντ Πιτ, ως επικεφαλής ίλης αρμάτων μάχης προσπαθεί να φανεί σκληροτράχηλος και το πετυχαίνει ως ένα βαθμό. Αρκετά καλός είναι και ο Σία Λαμπέφ, αλλά την παράσταση κλέβει ο Λόγκαν Λέρμαν, που υποδύεται το νεοσύλλεκτο Νόρμαν, που έχει αποσπασθεί από υπηρεσία γραφείου στην ίλη του Πιτ, η οποία έχει αποστολή να εισχωρήσει στις γραμμές του εχθρού (μέσα στη Γερμανία το 1945 και ενώ οι ναζί χάνουν τον πόλεμο) και να ελευθερώσει παγιδευμένους αμερικανούς πεζικάριους. Ο Νόρμαν, θα πρέπει να ενηλικιωθεί σε μικρό χρονικό διάστημα και να εξοικειωθεί με τη φρίκη του πολέμου, κάτι που αρχικά αρνείται να δεχθεί. Η ερμηνεία του Λόγκαν Λέρμαν είναι αξιοπρόσεκτη, η προσαρμογή του στο νέο του περιβάλλον δεν θα είναι εύκολη (υπάρχουν σκηνές που σοκάρουν ακόμα και τους θεατές της ταινίας, πόσο μάλλον αυτούς που συμμετείχαν σ’ αυτόν τον πόλεμο).
Από εκεί και ύστερα, η συνταγή της πολεμικής ταινίας κατά το Χόλιγουντ ακολουθείται κατά βήμα. Οι αμερικανοί είναι καλοί, γενναίοι, σκληροί όταν χρειαστεί και αποτελεσματικοί, οι δε αντίπαλοί τους παραμένουν αρκετά κακοί, δόλιοι και άτυχοι στις επιθέσεις τους. Υπάρχουν μερικές σκηνές που ξεφεύγουν από τη συνταγή, αλλά δεν θα σας το χαλάσω αφηγούμενος την υπόθεση.
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Αγιέρ
Με τους: Μπραντ Πιτ, Σία Λαμπεφ, Λόγκαν Λέρμαν, Τζον Μπέρνταλ, Μάικλ Πένια
Προβάλλεται από 20/11/2014
(Κριτική μου στο myfilm)
