Υπόθεση: Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας μυστικής οργάνωσης κατασκόπων (Kingsman), η οποία αναλαμβάνει να εκπαιδεύσει ένα ακατέργαστο αλλά πολλά υποσχόμενο παιδί του δρόμου, τη στιγμή κατά την οποία μια παγκόσμια απειλή αναδύεται, από μια διεστραμμένη ιδιοφυΐα σε θέματα υψηλής τεχνολογίας.
Κριτική: Παρακολουθώντας την ταινία δεν μπόρεσα να μη θυμηθώ μια παρόμοια, το «Καζίνο Ρουαγιάλ» του 1967, η οποία προσπαθούσε να σατιρίσει τις ταινίες του Τζέιμς Μποντ που είχαν κυκλοφορήσει μέχρι τότε (Δρ. Νο, Από τη Ρωσία Με Αγάπη, Χρυσοδάκτυλος, Επιχείρηση Κεραυνός και Ζεις Μονάχα Δυο Φορές, αν θυμάμαι καλά). Το αποτέλεσμα ήταν μια μπαλαφάρα μεγάλης διαρκείας, με την οποία χαμογελούσαμε αμήχανα όταν τη βλέπαμε, με ιδιαίτερη περιέργεια μάλιστα, επειδή συμμετείχαν και ηθοποιοί που είχαν παίξει στις ταινίες του Μποντ (όπως π.χ. η Ούρσουλα Άντρες, που ήταν άγνωστη μέχρι το Δρ. Νο) και ουσιαστικά σάρκαζαν τους εαυτούς τους, που είχαν δεχθεί να παίξουν σε τέτοια ταινία.
Στην αρχή του Kingsman, που θέλει να σατιρίσει Τζέιμς Μποντ, Τζέισον Μποργκ και Τζακ Μπάουερ (τρεις J. B.), ο σκηνοθέτης μας δίνει το στίγμα του, βάζοντας τον εκπαιδευτή μυστικών πρακτόρων να απαντά, στο νεαρό υπό διαμόρφωση πράκτορα της Kingsman, που ρωτά περί τίνος πρόκειται: «Έχεις δει την ταινία Πολυθρόνα Για Δυο; Την ταινία Νικίτα; Την ταινία Pretty Woman; Ε, κάτι τέτοιο είμαστε». Με μια διαφορά, θα συμπλήρωνα. Ότι τούτη η «κωμωδία» είναι και ολίγον splatter που παραπέμπει σε Kill Bill. Οπότε έχουμε λίγο απ’ όλα… και τίποτα. Χαβαλές να γίνεται.
Ο Κόλιν Φερθ με εμφάνιση μαλθακού γιάπι υποδύεται τον υπερήρωα που εκπαιδεύει το νεαρό πράκτορα της Kingsman, ενώ ο Σάμιουελ Τζάκσον με εμφάνιση υπερήλικα skateboarder υποδύεται τον «κακό» της ιστορίας. Δυο ρόλοι χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις, σε ένα χαοτικό σενάριο, που εξυπηρετεί συνεχή δράση και μπόλικα εφέ.
Σκηνοθεσία: Μάθιου Βον
Με τους: Κόλιν Φερθ, Μάικλ Κέιν, Τάρον Έγκερτον, Σάμιουελ Τζάκσον, Μαρκ Χάμιλ, Μαρκ Στρονγκ, Σοφία Μπουτέλα, Σόφι Κούκσον, Κόρι Τζόνσον, Τζέικ Ντάβενπορτ
Προβάλλεται από 12/2/2015
