22/3/15

Περί αισθητικής...

Πώς γίνεται, αγαπητέ μου αναγνώστη, να στήνεται κοτζάμ υπουργός (μετά της συζύγου του, μάλιστα) μπροστά σε μια φωτογραφική μηχανή, να τον παίρνουν καμιά δεκαριά πόζες και κατόπιν να βγαίνει στα κανάλια και να λέει ότι δεν συμφωνεί με την αισθητική των φωτογραφιών; Όταν φωτογραφιζόταν, αυτό δεν το είχε σκεφτεί; Είναι να τρελαίνεσαι δηλαδή.

…νοοτροπίας
Οπότε, πώς να μην επανέλθω λέγοντας και πάλι ότι αυτή η χώρα δεν σώζεται με τίποτα; Ευτυχώς δε, που αυτή μου η ανησυχία μου αυτή βρίσκει ανταπόκριση σε αναγνώστες μου και μάλιστα νεαρότερους, οι οποίοι όταν διάβασαν τα Έπεα Πτερόεντα του προηγούμενου Σαββάτου, βγήκαν στο facebook και συμφώνησαν πως αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία, τίποτα δεν γίνεται. Ευχαριστώ φίλοι μου. Άντε να βάλουμε μπροστά γι’ αυτή την αλλαγή.

…και γούστου
Διότι, βγήκαν οι άλλοι και δήλωσαν πως τους προσβάλλει η αισθητική του μαυρόασπρου γκράφιτι στο κτήριο του Πολυτεχνείου, ενώ τόσα χρόνια οι αφίσες που υπήρχαν και οι πάμπολλες ακαταλαβίστικες μουτζούρες, μαζί με κάποια συνθήματα δεν τους ενοχλούσαν, ίσως γιατί είχαν μάλλον ενσωματωθεί με «την αισθητική αντίληψη του μνημείου». Τι να πω; Όχι πως μου άρεσε η βάρβαρη ενέργεια του βαψίματος σε μια νύχτα, αλλά τόσα χρόνια δεν ξέρω ποιο ακριβώς είναι το χρώμα, το original, το πραγματικό, αυτού του κτηρίου. Πάντα ζωγραφισμένο το έβλεπα. Ή σκεπασμένο με κάθε είδους αφίσες.


Για τα πανηγύρια
Φέτος δεν σκοπεύω να παρακολουθήσω την παρέλαση της 25ης Μαρτίου στο Μαρούσι, ύστερα από αυτά που διάβασα ότι θα γίνουν στην Αθήνα, όπου οι επίσημοι θα ίστανται χωρίς εξέδρα και λίγο πιο πέρα από το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και μετά την παρέλαση θα αρχίσουν τα νταούλια και οι ζουρνάδες να πάνε οι Έλληνες, ανεξάρτητοι και αριστεροί να χορέψουν. Χρόνια είχα να δω τέτοια πανηγύρια (από τις γιορτές της 21ης Απριλίου 1967) και τώρα που η «πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση, μου παρέχει την ευκαιρία δεν θα τη χάσω.

Άπιαστος ο δικός μας
Τι θυμήθηκα τώρα; Τα πρώτα χρόνια της διοίκησης Πατούλη στο Μαρούσι που βλέπαμε στρατιώτες να παρελαύνουν πάνω σε μουλάρια και οχήματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου να εκτίθενται, στις επετείους της 28ης Οκτωβρίου. Αξέχαστες εποχές. Και πρωτότυπες πόζες του δικού μας ανάμεσα στα οχήματα. Με το κοστουμάκι του και την «ουάου» γραβάτα. Δεν τον φτάνει ο Βαρουφάκης με τίποτα.

Όλα για το λαό
Παρελάσεις, λοιπόν, χοροί και πού ξέρεις; Μπορεί να μοιραστεί και κανένα σουβλάκι. Έχουμε επιτέλους μια κυβέρνηση για όλο το λαό. Πρωταγωνιστούν: Οι πιο δεξιοί από τους δεξιούς βουλευτές της ΝΔ. Συμπρωταγωνιστούν: Σύμβουλοι του Γ. Παπανδρέου, βουλευτές και πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, πράσινοι πρώην συνδικαλιστές ΔΕΚΟ, βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, πρώην στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος, ακόμα και εξωκοινοβουλευτική Αριστερά.