29/4/15

Mommy

Υπόθεση: Μια δυναμική χήρα αναγκάζεται να επωμιστεί μόνη της όλο το βάρος της ευθύνης του ταραχοποιού, υπερκινητικού και συχνά βίαιου 15χρονου γιου της. Καθώς οι δυο τους προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα ζώντας κάτω από την ίδια στέγη και παλεύοντας να ανταποκριθούν στις καθημερινές προκλήσεις και στις απρόβλεπτες ανάγκες του σπιτικού τους, που δοκιμάζουν διαρκώς τη σχέση τους, η Κάιλα, η παράξενη νεοφερμένη γειτόνισσα από το απέναντι σπίτι, προσφέρει καλοπροαίρετα τη βοήθειά της. Καθώς η παρουσία της στη ζωή τους γίνεται ολοένα και πιο έντονη, σταδιακά οι τρεις τους μοιάζουν να βρίσκουν μια νέα αίσθηση ισορροπίας, και μαζί ανακτούν τις ελπίδες τους για το μέλλον.Ένα δυνατό φιλμ για τη μητρότητα και τις σχέσεις, με υποψία μυστήριου και τρεις πολύ καλές ερμηνείες.
Κριτική: Ο έφηβος Στιβ, με τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και την υπερκινητικότητα, που κανένα ίδρυμα δεν τον δέχεται, είναι ένας χαρακτήρας δύσκολα αναγνώσιμος και οι εναλλαγές των χαρακτηριστικών στο πρόσωπο του εξαιρετικού Αντουάν-Ολιβιέ Πιλόν, διαδέχονται η μια την άλλη με τέτοιες ταχύτητες, που στην αρχή της ταινίας νομίζεις ότι έχεις να κάνεις με θρίλερ βασισμένο σε ψυχοπαθή (αν δεν ξέρεις τον Ξαβιε Ντολάν και τους κοινωνικούς προβληματισμούς του).
Ύστερα, εμφανίζεται η γειτόνισσα Κάιλα (η Σουζάν Κλεμάν με το κοντό μαλλί και το πονηρό μουτράκι στέλνει το μυαλό σου παντού, σε όλες τις υποθέσεις που μπορείς να σκεφτείς) έρχεται να βοηθήσει γιο και μάνα και ψάχνεις να βρεις για ποιο λόγο προσφέρεται. Μυστήριο. Ακόμα και η μητέρα του εκνευριστικού Στιβ (υπέροχη η Αν Ντορβάλ, ως Ντι, καταφέρνει να ισορροπεί ανάμεσα στη σωστή μάνα και στην επιπόλαιη τσουλίτσα), αρχίζει να έχει υποψίες, χωρίς όμως να μπορεί να τις εστιάσει κάπου. Ο σκηνοθέτης όμως γνωρίζει.
Για να εστιάσει το ενδιαφέρον του θεατή, έχει γυρίσει την ταινία σε προπολεμικό φορμάτ. Το τετράγωνο πλαίσιο της οθόνης, που παραξενεύει το θεατή από τα πρώτα πλάνα (πολύ χρήσιμο για τα κοντινά, πάνω στα πρόσωπα των ηρώων) ανοίγει καλύπτοντας όλο το εύρος, μόνο στις στιγμές της μεγάλης ευτυχίας του Στιβ.
Σ’ αυτές τις στιγμές έρχεται και η μουσική πανδαισία:   Από τη Σελίν Ντιόν στον Αντρέα Μποτσέλι και στους Όασις και άλλους που δεν ξέρω. Τραγούδια που αν κρίνω από ένα, μάλλον όλων οι στίχοι  έχουν σχέση με τα διαδραματιζόμενα στην οθόνη, η οποία επανέρχεται στο τετράγωνο σχήμα, για να μας μεταφέρει στο πιεστικό περιβάλλον των τριών ηρώων. Και το μυστήριο να παραμένει: Τι θα επακολουθήσει; Πώς θα τελειώσει αυτή η «τριγωνική» σχέση, στην οποία η μητρότητα της Ντι και της Κάιλα (μαζί με το θαυμασμό της για την πρώτη), αντικρούονται και έλκονται με άγνωστο το αποτέλεσμα της διελκυστίνδας;
Πολύ καλός κινηματογράφος, ενδιαφέρουσα ιστορία και εξαιρετικές ερμηνείες χωρίς μελοδραματισμούς.
Σκηνοθεσία:  Ξαβιέ Ντολάν
Με τους: Αν Ντορβάλ, Σουζάν Κλεμάν, Αντουάν-Ολιβιέ Πιλόν, Αλεξάντρ Γκογιέ, Πατρίκ Ιάρ, Μισέλ Λιτουάκ, Βιβιάν Πακάλ, Ναταλί Χέιμελ-Ρό
Προβάλλεται από 30/4/2015