Υπόθεση: Η γιαγιά Πωλέτ από τότε που έχασε τον αγαπημένο της σύζυγο βρίσκεται σε άρνηση και έχει χάσει κάθε ενδιαφέρον για τη ζωή. Εκτός από τη μοναξιά, αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα. Ζει σε μία φτωχογειτονιά στα προάστια του Παρισιού, δεν έχει ιδιαίτερες σχέσεις με την κόρη της, σιχαίνεται τον γαμπρό της και απεχθάνεται το ρόλο της γιαγιάς. Όμως μία αναπάντεχη «ανακάλυψη» θα της αλλάξει για πάντα τη ζωή! Η Πωλέτ μυρίστηκε ότι στη γειτονιά της ανθεί ένα ιδιαίτερα επικερδές εμπόριο: αυτό της κάνναβης. Αποφασίζει, λοιπόν, να ανοίξει τους επιχειρηματικούς της ορίζοντες και να πάρει την τύχη στα χέρια της. Ξεκινάει μία διαφορετική «καριέρα» που, χάρη στη μυστική της «συνταγή», θα της φέρνει χρήμα και επιτυχία, αλλά θα την μπλέξει παράλληλα σε ξεκαρδιστικές περιπέτειες.
Κριτική: Άλλη μια ταινία, από αυτές που είδαμε τελευταία, η οποία διαδραματίζεται σε φτωχό προάστιο του Παρισιού.
Μόνο που αυτή τη φορά το κοινωνικό της σχόλιο γύρω από την οικονομική κρίση, την ανεργία και το ρατσισμό, αποδίδεται με κωμικό τρόπο και με μαύρο υπόβαθρο (θα την αποκαλούσα μαύρη κωμωδία).
Μόνο που αυτή τη φορά το κοινωνικό της σχόλιο γύρω από την οικονομική κρίση, την ανεργία και το ρατσισμό, αποδίδεται με κωμικό τρόπο και με μαύρο υπόβαθρο (θα την αποκαλούσα μαύρη κωμωδία).
Η οικονομική κρίση έχει ρίξει κάτω μια ηλικιωμένη χήρα, την οποία το ανάλγητο κράτος κατάσχει όλα τις τα υπάρχοντα και την πετάει στο δρόμο επειδή δεν έχει να πληρώσει τίποτα: Νοίκι, κοινόχρηστα και λογαριασμούς ΔΕΚΟ. Στο δρόμο, η γιαγιάκα διαπιστώνει ότι πολλοί άνθρωποι (μα πάρα πολλοί τελικά), το έχουν ρίξει στα ναρκωτικά και τουλάχιστον στο χασίσι.
Έτσι, ύστερα από κάποιες συμπτώσεις και καθαρή τύχη η γιαγιά Πωλέτ (μου άρεσε που στον τίτλο χρησιμοποιείται το Ωμέγα σε όνομα), αποφασίζει να βοηθήσει –με το δικό της τρόπο- τον τοπικό διακινητή ναρκωτικών στο να διευρύνει τις εργασίες του. Το κακό όμως με την Πωλέτ, εκτός από το ότι έχει μαύρο εγγονό και δεν τα πάει καλά με την κόρη της, είναι ότι έχει γαμπρό αστυνομικό που εργάζεται στην περιοχή.
Καλογυρισμένη λεπτή κωμωδία, με υπερβολικούς χαρακτήρες (που αγγίζουν τα όρια του σουρεαλισμού), αλλά με συμπαθητικές ερμηνείες που στέλνουν με κομψότητα το μήνυμα ότι δεν είναι και όλα ρόδινα στη Γαλλία τώρα με την οικονομική κρίση. Βλέπεται ευχάριστα και χαρίζει στιγμές αβίαστου γέλιου.
Σκηνοθεσία: Ζερόμ Ενρικό
Με τους: Μπερναντέτ Λαφόν, Καρμέν Μαουρά, Ντομινίκ Λεβανάν, Φρανσουά Μπερτίν
Προβάλλεται από 21/5/15
