Υπόθεση: Ο Μπεν Στίλερ και η Ναόμι Γουότς είναι ο Τζος και η Κορνήλια Σρέμπνικ, ένα παντρεμένο μεσήλικο ζευγάρι. Προσπάθησαν να ξεκινήσουν οικογένεια αλλά δε μπόρεσαν κι αποφάσισαν ότι θα ζήσουν μ’ αυτό. Καθώς ο Τζος δουλεύει στο νέο του ντοκιμαντέρ όμως, είναι προφανές ότι έχει χτυπήσει τοίχο κι ότι κάτι λείπει από τη ζωή τους. Ο Τζέιμι και η Ντάρμπι από την άλλη, είναι ένα νεαρό, αυθόρμητο ζευγάρι, έτοιμοι και οι δύο ανά πάσα στιγμή να τα παρατήσουν όλα για να ακολουθήσουν ότι τους παθιάζει. Για το Τζος, είναι σα να έχει ανοίξει ένα παράθυρο στα νιάτα του- ή στα νιάτα που θα ήθελε να έχει. Σύντομα οι ανήσυχοι σαραντάρηδες, θα κάνουν στην άκρη τους φίλους τους της ίδιας ηλικίας- μεταξύ των οποίων και ο Beastie Boy Άνταμ Χόροβιτζ- για να ακολουθήσουν τα βήματα των ανέμελων νεαρών. “Πριν γνωριστούμε» παραδέχεται ο Τζος στο Τζέιμι, «τα μοναδικά δύο αισθήματα που είχα μέχρι τώρα ήταν σκεπτικισμός και περιφρόνηση».
Κριτική: Η κρίση της μέσης ηλικίας με τη μορφή του ζευγαριού Μπεν Στίλερ και Ναόμι Γουότς, έρχεται σε επαφή με τη γενιά του αυθορμητισμού και του όσα πάνε κι όσα έρθουν, που έχει τη μορφή του Άνταμ Ντράιβερ και της Αμάντα Σέιφριντ.
Οι δύο πρώτοι, της generation X, μετά από μερικές προσπάθειες έχουν πάρει απόφαση ότι δεν μπορούν να κάνουν παιδί, ζουν μ’ αυτό και προσπαθούν να επιβιώσουν ανάμεσα σε ζευγάρια με παιδιά, που όσο να’ ναι τους κολλάνε γιατί δεν κάνουν ακόμα μια προσπάθεια.
Οι δύο δεύτεροι της γενιάς των hipsters, με τα μισά χρόνια των πρώτων, βρίσκονται σε φάση διαρκούς αναζήτησης. Των πάντων.
Θα συναντηθούν, και οι πρώτοι για χάρη των δεύτερων θα εγκαταλείψουν κάθε παρέα που είχαν, διότι οι νεώτεροι –φυσικά- τους κάνουν να αισθάνονται νέοι. Τα αποτελέσματα θα είναι κωμικοτραγικά, αλλά δεν κάνουν την ταινία ούτε κωμωδία, αλλά ούτε και δράμα.
Η ατμόσφαιρα, στο Μπρούκλιν και το Μανχάταν θα μπορούσε να θυμίζει Γούντι Άλεν, αλλά δεν έχει τη σπιρτάδα και το νεύρο που έχουν οι ταινίες του. Φυσικά, δεν έχει και τους κατάλληλους ερμηνευτές. Ο Μπεν Στίλερ προσπαθεί να ξεφύγει από τις κωμωδίες που τον τυποποίησαν, η Ναόμι Γουότς δεν είναι έξω από τα νερά της. Πιο ειλικρινής είναι ο Άνταμ Ντράιβερ, στο ρόλο του νεαρού σκηνοθέτη, που θέλει να είναι μέσα σ’ όλα, ενώ η Αμάντα Σέιφριντ, δεν ξέρω γιατί δεν μου γεμίζει το μάτι.
Το αστικό περιβάλλον αυτού του κομματιού της Νέας Υόρκης, μου αρέσει όπως αποδίδεται και οι μουσικές που συνοδεύουν τις σκηνές ακούγονται ευχάριστα, αλλά η σκηνοθεσία δεν σε κρατάει σε επαγρύπνηση. Βρήκα έξοχη τη σκηνή με τον μπόμπιρα στο τέλος της ταινίας, που χειρίζεται ένα ipod με τρόπο που αφήνει σύξυλους το ζεύγος Στίλερ – Γουότς.
Προσέξτε επίσης, το σημείο όπου ο Μπεν Στίλερ αστειευόμενος με τη γυναίκα του και τον πατέρα της, αναφέρεται στα μάτια τους και θυμάται τη σκηνή με το «Μωρό της Ρόζμαρι», που η Ρόζμαρι λέει έντρομη «Τι έχουν τα μάτια του μωρού γιατρέ;» και της λέει: «Είναι ίδια με του πατέρα του». Η ατάκα λέγεται, επειδή τον πατέρα της Ναόμι Γουότς τον υποδύεται ο Τσαρλς Γκροντίν, που υποδυόταν και τον πρώτο γυναικολόγο της Ρόζμαρι.
Του Νόα Μπάουμπαχ
Με τους Μπεν Στίλερ, Ναόμι Γουότς, Άνταμ Ντράιβερ, Αμάντα Σέιφριντ, Άνταμ Χόροβιτζ
Προβάλλεται από 25/6/15
