Τι μπορεί να συμβεί όταν με χειρόγραφη διαθήκη κληροδοτείται ένας άνθρωπος που δεν είναι συγγενής του θανόντος; Τι μπορεί να συμβεί όταν αυτός ο άνθρωπος είναι «έγχρωμος» σε μια συντηρητική και ρατσιστική κοινωνία; Επίσης τι μπορεί να συμβεί όταν αυτός ο άνθρωπος είναι μια γυναίκα που βοηθούσε τον βαθύπλουτο θανόντα και του απάλυνε, όση ζωή του είχε απομείνει;
Πολλά μπορεί να σκεφτεί κανείς και ειδικά όταν θέλει να αμφισβητήσει την τελευταία βούληση του θανόντος, η οποία μάλιστα μπορεί να μην είναι και η τελευταία, εάν αποδειχθεί ότι υπήρχε και άλλη πιο επίσημη διαθήκη ενώπιον δικηγόρου. Όχι όμως τόσα, όσα μπορεί να καταγράψει η φαντασία και η πένα του Τζον Γκρίσαμ, του συγγραφέα που είναι σπεσιαλίστας στα δικαστικά θρίλερ.
Τελείωσα πριν λίγο καιρό, το μυθιστόρημα «Η κληρονομιά» (εκδ. Bell) και πραγματικά έμεινα άναυδος. Όχι γιατί είναι εκπληκτικός στην περιγραφή του κληρονομικού δικαίου και της αμερικανικής νομοθεσίας στην απονομή δικαιοσύνης, αλλά γιατί έχει καταφέρει να βγάζει την ψυχή του αναγνώστη στην εξέλιξη του εξής μύθου: Ο βαθύπλουτος Σεθ Χάμπαρντ αργοπεθαίνει βαριά άρρωστος. Πριν κρεμαστεί από έναν πλάτανο, δίνοντας τέλος στο μαρτύριό του, αφήνει μια καινούρια, χειρόγραφη διαθήκη που γεννάει πάρα πολλά ερωτηματικά, όπως γιατί ο Χάμπαρντ άφησε όλη σχεδόν την περιουσία του στην υπηρέτριά του; Μήπως η χημειοθεραπεία και τα παυσίπονα είχαν θολώσει το μυαλό του; Και τι σχέση έχουν όλα αυτά με ένα κομμάτι γης που κάποτε ήταν γνωστό ως Σίκαμορ Ρόου; Αποτέλεσμα, τα παιδιά του και η μαύρη υπηρέτριά του έρχονται σε μια αντιπαράθεση περίπλοκη και δραματική, όσο κι εκείνη η δίκη για φόνο που κατέστησε άλλοτε το δικηγόρο Μπριγκάνς έναν από τους πιο διάσημους πολίτες της Κομητείας Φορντ. Αν δεν ξέρετε τον Τζέικ Μπριγκάνς, είναι ο δικηγόρος ήρωας ενός άλλου μυθιστορήματος του Τζον Γκρίσαμ με τίτλο «Η ετυμηγορία».
Έξοχη πλοκή, με μεγάλα συμφέροντα γύρω από μια τεράστια κληρονομιά, με ισχυρά δικηγορικά γραφεία, που έχουν πέσει σα γεράκια, πολλούς μάρτυρες και φυσικά ενόρκους που πρέπει να επιλεγούν μετά προσοχής. Ταυτόχρονα, μπαίνουν στην ιστορία και οι ντετέκτιβ, που πρέπει να ανακαλύψουν σκοτεινές πτυχές του παρελθόντος, τόσο του αυτόχειρα, όσο και της υπηρέτριάς του.
Το βιβλίο, διαβάζεται απνευστί (είναι κλισέ το ξέρω), αλλά πώς να το κάνουμε; Τζον Γκρίσαμ είναι αυτός (The Pelican Brief και The Client είναι ταινίες που βασίστηκαν σε βιβλία του).
