Το πρώτο μυθιστόρημα της Έλενας Ακρίτα είναι γεγονός, το διάβασα και το τελείωσα πολύ γρήγορα. Είναι ενδιαφέρον, έχει μυστήριο και είναι γραμμένο απλά, σαν χρονογράφημα. Έχει την κλασική δομή των αστυνομικών μυθιστορημάτων τύπου «ποιος έκανε το έγκλημα» και διαδραματίζεται στο πλούσιο προάστιο της Φιλοθέης. Διαθέτει μεγαλόσχημους ήρωες με όλα εκείνα το προνόμια ζωής, αλλά και όλα τα σχετικά ελαττώματα. Τίτλος του: «Φόνος 5 αστέρων» (εκδ. Διόπτρα), διότι τα θύματα ανήκουν σε μια δυναστεία ιδιοκτητών ξενοδοχείων. Θα μπορούσε να το έχει γράψει ο Γιάννης Μαρής, αλλά έχει πολλά φλασμπάκ που την εποχή του Μαρή δεν είχαν γίνει μόδα. Διαθέτει πλούσιες περιγραφές, σωστούς χαρακτήρες-ψυχογραφήματα και δίνει σημασία στις λεπτομέρειες. Τέλος και επειδή η συγγραφέας είναι χρόνια ειδική στο ευθυμογράφημα, διαθέτει μια υποβόσκουσα ειρωνεία απέναντι στην άρχουσα τάξη και τους νεόπλουτους και ένα υποδόριο και βιτριολικό χιούμορ. Απλά είναι υπέροχο.
Η υπόθεση; Ο μεγιστάνας του τουρισμού Γιάννος Ασλάνογλου βρίσκεται νεκρός στο γραφείο του το βράδυ που –όπως κάθε χρόνο- οργανώνει ένα πλούσιο δείπνο για όλη την οικογένεια. Την άλλη μέρα τα πρωτοσέλιδα έχουν τροφή. Ανεξάρτητα του τι πιστεύουν οι άλλοι (θάνατος λόγω υγείας, ή ατυχήματος, ή φόνος), η κόρη του πιστεύει ότι δολοφονήθηκε και αποφασίζει με την καλύτερή της φίλη (και δημοσιογράφο - για να μην ξεχνιόμαστε) να ερευνήσουν το θέμα, παράλληλα με την Αστυνομία.
Η έρευνα, από την Αθήνα, τη Βοστώνη, το Λονδίνο και πάλι στην Αθήνα θα τις οδηγήσεις σε δρόμους που μέχρι τώρα δεν γνώριζαν. Υπάρχουν κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα, ενώ πολύ χρήμα, ερωτικά σκάνδαλα, εκβιασμοί και διπλοπροσωπίες υφαίνουν έναν ιστό από τον οποίο η κόρη και η φίλη της πρέπει να ξεμπλέξουν γρήγορα. Το σοκ από τις αποκαλύψεις, φυσικά, βρίσκει τον αναγνώστη στο τέλος.
