Σκηνοθεσία: Λένι Άμπραμσον
Παίζουν: Μπρι Λάρσον, Τζέικομπ Τρέμπλεϊ, Μέγκαν Παρκ, Γουίλιαμ Μέισι, Τζόαν Άλεν
Προβάλλεται από 4/1/16
Υπόθεση: Ο Τζακ είναι ένα ζωηρό πεντάχρονο αγόρι που ζει με τη Μαμά του. Εκείνη τον φροντίζει, τον προστατεύει, παίζει μαζί του και του διηγείται ιστορίες. Κάθε άλλο παρά φυσιολογική είναι όμως η ζωή τους, καθώς ζουν σε ένα μικρό χώρο χωρίς παράθυρα – το Δωμάτιο. Η Μαμά έχει δημιουργήσει έναν ολόκληρο κόσμο μέσα σε αυτά τα δέκα τετραγωνικά για το Τζακ. Όσο η περιέργεια του μικρού αγοριού όμως μεγαλώνει, τόσο πιο εύθραυστη γίνεται εκείνη. Μαζί θα προσπαθήσουν να αποδράσουν για να έρθουν αντιμέτωποι με κάτι ακόμη πιο τρομακτικό: τον αληθινό κόσμο (Διανομή: Seven Spentzos)
Κριτική: Σε πρώτο επίπεδο, νομίζεις ότι έχεις μπροστά σου ένα κλειστοφοβικό θρίλερ, στο οποίο μια μητέρα και ένα παιδί προσπαθούν να επιβιώσουν, χωρίς να ξέρεις τους λόγους που βρίσκονται εκεί. Παρακολουθείς καταστάσεις και ακούς την αφήγηση του παιδιού, το οποίο θεωρεί ότι αυτός είναι ο Κόσμος, αφού εκεί μεγάλωσε και δεν έχει ιδέα τι συμβαίνει «έξω». Δεν έχει ιδέα επίσης, τι σημαίνει αυτός ο Κόσμος στη μητέρα του. Δεν τον αντιλαμβάνεται σαν φυλακή και αυτό είναι οδυνηρό για εκείνη, που θα ήθελε κάποιον «να την καταλαβαίνει».
Κάποια στιγμή, το «έξω» διαμορφώνεται από μια αντρική φωνή, ενός ανθρώπου που φροντίζει ώστε να φτάνουν στο Δωμάτιο, κάποια αγαθά απαραίτητα για την επιβίωση μάνας και γιου, οπότε το θρίλερ αποκτά άλλο ένα στοιχείο. Το μυστήριο. Στο «γιατί» και στο «πως» της κατάστασης, για την οποία η μητέρα αρχίζει να δείχνει ότι θέλει να την τελειώσει, αλλά δεν έχει την ευκαιρία.
Σε δεύτερο επίπεδο, έχουμε μια ιστορία για την αγάπη μεταξύ μάνας και παιδιού, κάτω από οποιεσδήποτε αντίξοες και επί του προκειμένου οδυνηρές συνθήκες. Μια αγάπη ολοκληρωμένη και αδιαπραγμάτευτη. Η Μαμά ξέρει ότι είναι φυλακισμένοι, αλλά δεν θέλει να τρομάξει το γιο της. Τον φροντίζει, τον μεγαλώνει και τον μορφώνει, τον διαμορφώνει, μέσα στο υπάρχον πλαίσιο, στα έντεκα τετραγωνικά του ιδιόμορφου αυτού σπιτιού, με τρόπο ώστε εάν μπορέσει κάποια στιγμή και βρει την ευκαιρία, να τον βοηθήσει να αποδράσει. Και η στιγμή αυτή, δεν θα αργήσει, στο χρόνο της ταινίας, διότι για τη μητέρα έχουν περάσει επτά χρόνια στο Δωμάτιο, όσο και η ηλικία του γιού της, που πλέον έχει αρχίσει να ενδιαφέρεται για το τι υπάρχει «εκεί έξω και πέρα από το φεγγίτη στο ταβάνι».
Ο Λένι Άμπραμσον χτίζει καρέ-καρέ την ιστορία που παρέλαβε από τη συγγραφέα Έμα Ντόναχιου (το βιβλίο κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Ψυχογιός) και με ιδιαίτερη ευαισθησία, δίνοντας την ευκαιρία στην Μπρι Λάρσον (Μαμά) να αναπτύξει ένα τεράστιο ταλέντο, αλλά και στον (εννιάχρονο) Τζέικομπ Τρέμπλεϊ να συγκινήσει το θεατή με τη στάση και τον τρόπο που αντιμετωπίζει το «θαυμαστό καινούργιο κόσμο» που ανοίγεται μπροστά του, μετά την απόδρασή του και την προσπάθεια ένταξης. Έναν κόσμο «επιστημονικής φαντασίας» γι’ αυτόν. Με επιστήμονες για την ιατρική και ψυχολογική υποστήριξη, αλλά και άλλους: αστυνομία, πρόνοια, δημοσιογράφους έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου και τέλος συγγενείς (πολύ καλοί οι Γουίλιαμ Μέισι και Τζόαν Άλεν ως παππούς και γιαγιά).
Εξαιρετική ταινία.
(Κριτική μου στο myfilm.gr)
(Κριτική μου στο myfilm.gr)
