Είδος: Κωμωδία
Σκηνοθεσία: Σον Άντερς, Τζον Μόρις
Παίζουν: Γουίλ Φερέλ, Μαρκ Γουόλμπεργκ, Λίντα Καρντελίνι, Τόμας Χέιντεν Τσερτς
Υπόθεση: O Μπραντ είναι ένας φιλήσυχος οικογενειάρχης, παντρεμένος με δύο παιδιά. Μόνο που τα παιδιά δεν είναι δικά του. Εκείνος είναι ο πατριός που προσπαθεί να γίνει αποδεκτός από τα παιδιά ως πατέρας. Όταν ο Ντάστι, ο μηχανόβιος υπερ-κουλ βιολογικός τους πατέρας που όλοι τον λατρεύουν, έρχεται για επίσκεψη στην πόλη, οι δύο μπαμπάδες μπαίνουν σε μία διαδικασία αθέμιτου ανταγωνισμού, προκειμένου να αποδείξουν ποιος είναι τελικά ο μπαμπάς.
Κριτική; Με θέμα τη συμπεριφορά των θετών πατεράδων, αλλά και των βιολογικών, που τα θεωρούν όλα δεδομένα στην ανατροφή των παιδιών, η κωμωδία αυτή είναι μια ακόμα συμβολή του Χόλιγουντ στη διαμόρφωση της σωστής αμερικανικής οικογένειας. Γελοία για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά συμβολή. Το family togetherness απασχολεί πολύ τους αμερικανούς και το προσπαθούν με κάθε τρόπο.
Θεωρώ επιτυχημένη την επιλογή των δυο ηθοποιών, του Γουίλ Φερέλ στο ρόλο του επιτυχημένου επαγγελματικά, συντηρητικού, μετριοπαθή και σεμνού, αλλά θετού πατέρα και του Μαρκ Γουόλμπεργκ στο ρόλο του μηχανόβιου, ανεύθυνου, πληθωρικού, αθλητικού, μοντέρνου, βιολογικού πατέρα, που ανταγωνίζονται στο ποιος θα είναι ο καλύτερος μπαμπάς για τα παιδιά κάτω από το βλέμμα της άγρυπνης μαμάς (Λίντα Κορντελίνι), που μόνον όταν εμφανιστεί ο βιολογικός μπαμπάς, καταλαβαίνεις γιατί ήθελε να πάρει διαζύγιο.
Κατά τα άλλα η ταινία, διαθέτει αστείες -έως γελοίες- καταστάσεις, για να βγει το συμπέρασμα, ότι ο σωστός μπαμπάς πρέπει να είναι λίγο απ’ όλα για να τα έχει καλά με τα παιδιά του και να ρίχνει «νερό στο κρασί του» για να μη χάσει τη γυναίκα του.
Προβάλλεται από 3/3/16
(Και στο myfilm.gr)
(Και στο myfilm.gr)
