Είδος: Κοινωνικό δράμα
Σκηνοθεσία: Αργύρης Παπαδημητρόπουλος
Παίζουν: Μάκης Παπαδημητρίου, Έλλη Τρίγκου, Μιλού Φαν Χρούσεν, Ντίμι
Χαρτ, Χαρά Κότσαλη, Μάρκους Κόλεν
Προβάλλεται από 31/3/16
Υπόθεση: Ο Κωστής δεν είναι ένας συνηθισμένος σαραντάρης. Εσωστρεφής
και μοναχικός, χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις και ενήλικες δεσμεύσεις,
βρίσκεται λίγο μετά τα 40 του στην Αντίπαρο για να αναλάβει, ως γιατρός, την
τοπική κλινική.
Ο χειμώνας στο νησί περνά ήσυχα, δίχως πολλές εκπλήξεις και
ανατρεπτικές συγκινήσεις, όμως πολύ σύντομα έρχεται το καλοκαίρι και όλα
αλλάζουν. Η χειμωνιάτικη ρουτίνα δίνει τη θέση της σε ένα μωσαϊκό χρωμάτων και
αισθήσεων, και η οργασμική κυκλαδίτικη ατμόσφαιρα δημιουργεί Διονυσιακές
ψευδαισθήσεις. Η καθημερινότητα του
Κωστή δεν θ’ αργήσει να ανατραπεί βίαια, από τη στιγμή που μια ξέφρενη, διεθνής
ομάδα νεαρών και όμορφων τουριστών θα εισβάλει απροσδόκητα στην μέχρι πρότινος
συνηθισμένη του ζωή (Διανομή: ODEON)
Κριτική: Ο ταλαντούχος Μάκης Παπαδημητρίου υποδύεται έναν εσωστρεφή
και μοναχικό γιατρό, που τοποθετείται ως υπεύθυνος του ιατρείου στην Αντίπαρο
και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού που η θερμοκρασία ανεβαίνει μαζί με τη libido, μετατρέπεται σε έναν
παθιασμένο ερωτιάρη, του οποίου τα καταπιεσμένα αισθήματα εκφράζονται με
απροσδόκητα βίαιο τρόπο.
Η σκηνοθεσία του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου κορυφώνει σταδιακά το ερωτικό
και ψυχολογικό δράμα και καταφέρνει να κρατά το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι το
αμφίσημο τέλος. Ταυτόχρονα αναδεικνύει, τόσο το ελληνικό νησιώτικο τοπίο, όσο
και την επίδραση της καλοκαιρινής χαλαρότητας στους χαρακτήρες καθώς και τα
πραγματικά προβλήματα των νησιών της χώρας μας, που κατά ένα μεγάλο μέρος
εξαρτώνται από τον τουρισμό.
Ο Μάκης Παπαδημητρίου εκφραστικός όπως πάντα, μια τραγική φιγούρα
μοναξιάς και αποξένωσης, σε ένα περιβάλλον που του επιβαρύνει αντί να βοηθάει
το ψυχολογικό του πρόβλημα, κρατάει πάνω του την ταινία, η οποία άνετα θα
μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως ψυχολογικό θρίλερ, εάν η φωτογραφία δεν ήταν τόσο
«τουριστική» και αβανταδόρικη για το ελληνικό καλοκαίρι. Δεν μας χαλάει όμως
και έτσι.
