Είδος: Κωμωδία
Σκηνοθεσία: Ρεμπέκα Μίλερ
Πρωταγωνιστούν: Γκρέτα Γκέργουικ, Ίθαν Χοκ, Τζούλιαν Μουρ, Μπιλ Χέιντερ, Μάγια Ρούντολφ, Τράβις Φάιμελ
Προβάλλεται από 28/7/16
Υπόθεση: Η Maggie Hardin είναι μια δραστήρια Νεοϋορκέζα που εργάζεται στο πρωτοποριακό πανεπιστήμιο New School και στα τριάντα της ψάχνει για την αγάπη, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Όταν αποφασίσει να αποκτήσει παιδί χωρίς σύντροφο, ερωτεύεται για πρώτη φορά στη ζωή της τον John Harding, έναν καθηγητή ανθρωπολογίας που προσπαθεί να κάνει καριέρα συγγραφέα, ο οποίος είναι σε έναν δύσκολο γάμο με την Georgette Nørgaard, μια ευφυέστατη Δανή ακαδημαϊκό. Πλαισιωμένη από τους εκκεντρικούς κολλητούς της Tony και Felicia, η Maggie καθηλώνεται σε ένα νευρωσικό ερωτικό τρίγωνο με τον John και τη Georgette, που μπλέκει τις ζωές τους και τους συνδέει με παράξενους και αστείους καινούριους τρόπους. H Maggie μαθαίνει από πρώτο χέρι ότι καμία φορά το πεπρωμένο θέλει να το αφήνεις και λίγο (Διανομή: Feelgood)
Κριτική: Νευρώσεις και οικογενειακές σχέσεις στη Νέα Υόρκη, που θυμίζουν Γούντι Άλεν, αλλά δεν είναι Γούντι Άλεν. Ώρες – ώρες γελάς, αλλά κάπου αγανακτείς κιόλας. Το θέμα είναι ότι όπως στις Σκανδιναβικές χώρες ό κόσμος πλήττει και έχει αυτοκτονικές τάσεις, στη Νέα Υόρκη δεν πλήττει ποτέ, αλλά οι γρήγοροι ρυθμοί της σε οδηγούν στην πολυλογία, στον ψυχίατρο ή στα χάπια.
Η Μάγκι προσπαθεί να τα αποφύγει όλα αυτά και θέλει να κάνει τη ζωή της όπως τη σχεδιάζει η ίδια. Από την εγκυμοσύνη της χωρίς σύντροφο, μέχρι τις σχέσεις των άλλων. Κάποιοι τη συμμερίζονται, κάποιοι, όχι. Στο τέλος πελαγώνει. Επόμενο είναι. Κανονικά στη Νέα Υόρκη, θα έπρεπε να υπάρχουν περισσότεροι Έλληνες να επιβάλλουν το «ωχ αδερφέ» και κανείς να μη στεναχωριέται, αλλά δεν γίνεται.
Η Γκρέτα Γκέργουικ είναι πάρα πολύ καλή στο ρόλο της ευαίσθητης, οργανωτικής, αλλά τελικά εξουθενωτικής Μάγκι, ενώ ο Ίθαν Χοκ δείχνει να μην έχει συνέλθει από το Jet lag των «Πριν τα μεσάνυχτα», «Πριν το ηλιοβασίλεμα» και «Πριν το ξημέρωμα» του Λινκλέιτερ και επαναλαμβάνει τον εαυτό του, ενώ η Τζούλιαν Μουρ καταφέρνει να ξεχωρίζει με το καταθλιπτικό της ύφος και τα ανοιχτόχρωμα μάτια της που σε υπνωτίζουν, όταν ο ρόλος της ανήκει στους αντιπαθητικούς.
Η ταινία βλέπεται με συμπάθεια, λόγω του ενδιαφέροντος cast.
(Κριτική μου για το myfilm.gr)
