Είδος: Κωμωδία
Σκηνοθεσία: Γούντι Άλεν
Παίζουν: Τζέσε Άιζενμπεργκ, Μπλέικ Λάιβλι, Κρίστεν Στιούαρτ, Στιβ Καρέλ, Κέλι Ρόρμπαχ
Σύνοψη: Γέννημα-θρέμμα του Μπρονξ, ο Μπόμπι προσπαθεί να συμβιβαστεί με την πεζή ζωή του στη Νέα Υόρκη του 1930, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τα φιλόδοξα σχέδιά του, και τη συνύπαρξή του με την εκκεντρική οικογένειά του: τους γονείς του που καυγαδίζουν συνεχώς, τον αμοραλιστή γκάνγκστερ αδελφό του, την καλοκάγαθη αδελφή του που εργάζεται ως δασκάλα και τον άντρα της, έναν αντικοινωνικό διανοούμενο.
Απεγνωσμένος να ξεφύγει, ο Μπόμπι θα αφήσει πίσω το κοσμηματοπωλείο του πατέρα του και θα φτάσει στον μαγικό κόσμο του Χόλιγουντ. Εκεί, δουλεύοντας για τον μεγαλοατζέντη θείο του, θα ερωτευτεί παράφορα τη βοηθό του, Βόνι, ενώ θα γνωρίσει σύσσωμο τον μικρόκοσμο της Μέκκας του κινηματογράφου: από ντίβες και πριμαντόνες, μέχρι αδίστακτους παραγωγούς και επικεφαλής μεγάλων στούντιο. Η αγάπη όμως, έχει δικά της σχέδια (Διανομή: Odeon)
Κριτική: Για άλλη μια φορά ο Γούντι Άλεν κατορθώνει να μαγεύει το θεατή του και να τον εκπλήσσει ευχάριστα, παρά το γεγονός ότι δεν λέει τίποτα καινούργιο.
Το σενάριό του όπως πάντα, μιλάει για τις ανθρώπινες σχέσεις και ταυτόχρονα σχολιάζει την κοινωνία, τη θρησκεία και στη συγκεκριμένη περίπτωση τον κόσμο του Χόλιγουντ και των νυκτερινών κέντρων, της πιο συναρπαστικής ιστορικής περιόδου των ΗΠΑ, της δεκαετίας του ’30, όπου χλιδή, κουλτούρα και γκανγκστερισμός τις περισσότερες φορές βάδιζαν χέρι-χέρι.
Το σενάριό του όπως πάντα, μιλάει για τις ανθρώπινες σχέσεις και ταυτόχρονα σχολιάζει την κοινωνία, τη θρησκεία και στη συγκεκριμένη περίπτωση τον κόσμο του Χόλιγουντ και των νυκτερινών κέντρων, της πιο συναρπαστικής ιστορικής περιόδου των ΗΠΑ, της δεκαετίας του ’30, όπου χλιδή, κουλτούρα και γκανγκστερισμός τις περισσότερες φορές βάδιζαν χέρι-χέρι.
Με επίκεντρο τον έρωτα του Μπόμπι, που έχει πάει στο Χόλιγουντ να κάνει την τύχη του δίπλα στον ατζέντη θείο του, με την ελπίδα να μεταβεί στην πιο σοφιστικέ Νέα Υόρκη, ο Γούντι Άλεν κτίζει μια ταινία σχέσεων, που εντυπωσιάζει άλλη μια φορά με την αυθεντικότητά της. Η ιστορία του Μπόμπι, ο έρωτάς του και η ζωή, που πάντα ακολουθεί τους δικούς της κανόνες, μέσα από την αφήγηση του ίδιου του Γούντι Άλεν αποκτούν άλλες διαστάσεις και είναι σα να σου διαβάζει κάποιο βιβλίο, ενώ ξέρεις ότι το σενάριο είναι πρωτότυπο.
Ο Γούντι Άλεν, ως αφηγητής συμπληρώνει τις εικόνες του με λεπτή ειρωνεία και δηκτικό χιούμορ, ενώ παράλληλα καθοδηγεί τον Τζέσε Άιζενμπεργκ (που υποδύεται τον Μπόμπι) να μιλάει και να κινείται όπως ο ίδιος, μέσα σε ένα χώρο που στριμώχνονται παραγωγοί, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, λογοτέχνες, Εβραίοι και μη, αλλά και γκάνγκστερς του χειρίστου είδους. Η Κρίστεν Στιούαρτ και η Μπλέικ Λάιβλι (που την είδαμε πρόσφατα αντιμέτωπη με τον καρχαρία στο «Σε ρηχά Νερά») είναι εξίσου καλές και πολύ γοητευτικές, ενώ έκπληξη ήταν για μένα και η ερμηνεία του Στιβ Καρέλ, ως θείου του Μπόμπι.
Η με αποχρώσεις σέπια φωτογραφία του βραβευμένου με Όσκαρ Βιτόριο Στοράρο (Αποκάλυψη Τώρα και Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας), είναι για άλλη μια φορά εκπληκτική, ενώ τα ντεκόρ και τα κοστούμια προσθέτουν αυθεντικότητα σε όλη την ατμόσφαιρα, η οποία χάρη και στην υπέροχη επιλογή μουσικής διαθέτει ένα ρομαντισμό και δημιουργεί μια νοσταλγική διάθεση.
Τελικά, ο Γούντι Άλεν με αυτή την ταινία, μπορεί να μην πρόσθεσε τίποτα καινούργιο στον κινηματογράφο που λατρεύει και υπηρετεί, καταφέρνει όμως –όπως πάντα- να κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή.
(Κριτική μου για το myfilm)
