Σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ
Παίζουν: Ζόι Ντόιτς, Τάιλερ Χέσλιν, Ράιαν Γκούσμαν, Γκλεν Πάουελ
Είδος: Κωμωδία
Προβάλλεται από 18/8/16
Σύνοψη: Τέξας, δεκαετία του ’80. Εν μέσω παγκόσμιων αλλαγών, μια παρέα πρωτοετών κολεγιόπαιδων που παίζει μπέιζμπολ έρχεται σε επαφή με τις γνωστές κλίκες του αμερικάνικου πανεπιστημίου, τα ατελείωτα πάρτι και το ίδιο το αμερικάνικο όνειρο (Διανομή: Feelgood)
Κριτική: Τρεις μέρες του Αυγούστου 1980 στο Τέξας. Έτσι στην τύχη. Τρεις μέρες από τη ζωή κάποιων νέων, που γράφτηκαν σε κάποιο αμερικανικό κολλέγιο, με μοναδικό τους προσόν τις ικανότητές τους στο μπέιζμπολ, ώστε να το εκπροσωπούν στο πρωτάθλημα. Αυτό είναι το θέμα της ταινίας του Λινκλέιτερ και τίποτα περισσότερο. Τρεις μέρες, πριν την έναρξη των μαθημάτων, που γι’ αυτούς σημαίνει «πριν την έναρξη των προπονήσεων». Τρεις μέρες ξεσάλωμα the American way και όποιον ενδιαφέρει.
Βέβαια, ο Λινκλέιτερ δεν είναι τυχαίος (Μεγαλώνοντας, ή Boyhood) και έχει δημιουργήσει μια πιστή αναπαράσταση της εποχής: ντεκόρ, αυτοκίνητα, κοστούμια, χτενίσματα. Αυθεντικά και έξοχα όλα. Ύστερα έρχονται οι μουσικές περίοδοι με κάποια φιλοσοφική διάθεση, διότι ας μη ξεχνάμε ότι το ροκ είναι ιδεολογία και τρόπος ζωής. Μόνον που κάπου ενδιάμεσα μπήκε η ντίσκο της ανεμελιάς και του χαβαλέ, ενώ, στην αμερικανική ενδοχώρα κυριαρχούσε η κάντρι και αργότερα εμφανίστηκε η πανκ. Αλλά, ως εκεί…
Μετά την πάροδο των τριών ημερών, που για το θεατή φαίνονται αιώνας, αρχίζουν οι προπονήσεις ενός αθλήματος, του οποίου οι κανόνες είναι κατανοητοί μόνο στους αμερικανούς και η ταινία τελειώνει όπως άρχισε, για όλους εκτός από έναν (τον πιο ευαίσθητο της παρέας), που ερωτεύεται μια «σκεπτόμενη» κοπέλα, της οποίας τα καλλιτεχνικά γούστα διακωμωδούνται από τους Τεξανούς.
(Κριτική μου για το myfilm.gr)
