Είδος: Κωμωδία
Σκηνοθεσία: Άρον Λέχμαν
Παίζουν: Κριστόφ Μαρία Χερμπστ, Αδάμ Μπουσδούκος, Ακύλλας Καραζήσης, Χρήστος Βαλαβανίδης, Γιώργος Κοτανίδης, Ερρίκος Λίτσης, Γεωργία Τσαγκαράκη, Κλεοπάτρα Μάρκου
Ημερομηνία Εξόδου: 11 Αυγούστου 2016
Υπόθεση: Ο Jörg είναι υπάλληλος μιας τράπεζας, της Munich AVA Βank, και φθάνει στο ελληνικό νησί Παλλαδίκι για να ελέγξει κάποια δάνεια που δόθηκαν παλαιότερα στον δήμο του νησιού. Υποψιάζεται ότι ο ηλεκτρικός σταθμός και το νοσοκομείο που δόθηκαν ως εγγυήσεις δεν υπάρχουν καν. Φυσικά οι Έλληνες δεν είναι ανόητοι: Ο Jörg συνοδεύεται συνεχώς από έναν πονηρό ελληνογερμανό τον Πάνο που φροντίζει ώστε οι έρευνες του Γερμανού να εμποδίζονται συνεχώς. Έτσι μία Οδύσσεια ξεκινάει για τον Jörg ο οποίος είναι μόνος του απέναντι σε ένα ολόκληρο νησί. Όμως όσο οι μέρες περνούν και γνωρίζει τον τόπο και τους κατοίκους του, τόσο συνειδητοποιεί πόσο καθοριστικός θα είναι ο ρόλος του στο μέλλον αυτών των ανθρώπων και αναρωτιέται σε ποιον αξίζει περισσότερο να σωθεί: στην τράπεζα ή στο όμορφο ελληνικό νησί με τους εγκάρδιους κατοίκους; (Διανομή: Spentzos Film)
Κριτική: Θυμάστε το «Ο αξέχαστος μήνας» (The grand seduction του 2014) του Ντον Μακέλαρ με τον Μπρένταν Γκλίζον, όπου οι κάτοικοι ενός παραθαλάσσιου και ανήλιαγου καναδέζικου χωριού προσπαθούσαν να αποπλανήσουν έναν γιατρό να κατοικήσει μόνιμα εκεί, διότι η παρουσία του ήταν βασική προϋπόθεση, ώστε να τους κατασκευάσουν ένα εργοστάσιο;
Εάν ναι, τότε φέρτε μια παραπλήσια υπόθεση, σε ένα σύγχρονο ελληνικό νησί με καθαρή ατμόσφαιρα, ηλιόλουστα πρωινά, καταγάλανη θάλασσα (της Τήνου, διότι εκεί έχει γυριστεί) και κατοίκους πλακατζήδες και έξω καρδιά.
Με σενάριο εμπνευσμένο από τη σύγχρονη πραγματικότητα και με σκηνοθετικό ρυθμό και ερμηνείες που μου θύμισαν ελληνική ταινία της δεκαετίας του ’60 το «Ραντεβού στην Ελλάδα», έρχεται να σατιρίσει αφενός τον ωχαδερφισμό, την κουτοπονηριά και την καπατσοσύνη του νεοέλληνα και αφετέρου την αυστηρότητα και την τελειομανία του Γερμανού. Ταυτόχρονα, αναδεικνύει το «κατά βάθος» αίσθημα αλληλεγγύης και φιλοξενίας που υπάρχει στους Έλληνες και την «κατά βάθος» ευαισθησία και ανθρωπιά των Γερμανών.
Για να λέμε την αλήθεια, η ταινία θέλει να διασκεδάσει το θεατή και δεν τους βάζει όλους, κυβερνήσεις, τεχνοκράτες και λαούς στο ίδιο τσουβάλι. Το σενάριο αναφέρεται σε κάποιο φανταστικό ελληνικό νησί, το Παλλαδίκι, σε ένα δάνειο από μια γερμανική τράπεζα με δύο εγγυήσεις ανύπαρκτες και στην πρόθεση ιδιωτικοποίησης της μαγευτικής παραλίας του.
Είναι άλλο θέμα που το μυαλό του Έλληνα θεατή, θα δει και θα αντιληφθεί περισσότερα. Στο βάθος όλοι οι χαρακτήρες της ταινίας είναι άνθρωποι και θύματα ενός συστήματος, που θέλει τους οικονομικά ισχυρούς να εκμεταλλεύονται τους αδύναμους.
Οπότε, οι χοντράδες των νησιωτών στην προσπάθειά τους να ξεγελάσουν το Γερμανό και η αφέλεια του κεντρικού ήρωα που στο τέλος γοητεύεται από όλους και όλα, συγχωρούνται. Τι Έλληνες θα είμαστε άλλωστε;
(Κριτική μου για το myfilm.gr)
