10/8/16

Ο ιδιωτικός βίος του Μάξουελ Σιμ - La vie très privée de Monsieur Sim

Είδος: Δραματική κομεντί
Σκηνοθεσία: Μισέλ Λεκλέρκ
Παίζουν: Ζαν Πιέρ Μπακρί, Ιζαμπέλ Γκελίνας, Βιμάλα Πονς, Κριστιάν Μπουιγιέτ, Βενσάν Λακόστ, Φελίξ Μοατί, Καρόλ Φρανκ, Ματιέ Αμαλρίκ, Βαλέρια Γκολίνο, Λιν Νταν Φαμ, Βεναντίνο Βεναντίνι
Προβάλλεται από 11 Αυγούστου 2016
Υπόθεση: Ο Μάξουελ Σιμ έχει πιάσει πάτο! Ο πατέρας του τον έχει αποκληρώσει, η γυναίκα του τον χώρισε, με την κόρη του δεν μπορεί να συνεννοηθεί, ενώ συνειδητοποιεί ότι παρόλο που έχει 47 φίλους στο Facebook, δεν έχει κανέναν με τον οποίο μπορεί να μοιραστεί το πρόβλημα του. Κάπου εκεί, δέχεται μια επαγγελματική πρόταση, να γίνει πωλητής και να πρέπει να οδηγήσει κατά μήκος όλη τη νότια Γαλλία. Με καλή πρόθεση, ανοικτό μυαλό και μια φιλική φωνή στο GPS του αυτοκινήτου, το ταξίδι του Μάξουελ σύντομα θα πάρει μια λάθος στροφή, όχι μόνο αυτή του δρόμου, αλλά και της δικής του προσωπικής «οδύσσειας» (Διανομή: Rosebud21)
Κριτική: Ο Ζαν Πιέρ Μπακρί στο ρόλο του υπό κατάθλιψη τελούντος κυρίου Σιμ είναι εξαιρετικός. Εκφράζει με απόλυτη πειστικότητα τον άνθρωπο που τα έχει χάσει όλα και πλέον αυτό που του μένει είναι, ή να μιλάει μόνος του, ή με τα τελευταία επιτεύγματα της τεχνολογίας. Ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτά για άλλοθι.
Μέσα από το σενάριο, η τεχνολογία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, φαίνεται να βοηθά τους καταθλιπτικούς και εμμονικούς τύπους που «δεν έχουν στον ήλιο μοίρα». Ο κύριος Σιμ, που όταν εκραγεί μπορεί να γίνει και επικίνδυνος, συνομιλεί με το GPS του σε βαθμό που προβλέπεις το τέλος της ταινίας και θα ήταν πολύ παράξενο εάν αυτό ήταν αισιόδοξο. Οι Κινέζοι (αν δεν κάνω λάθος) έχουν μια παροιμία: «Όποιος έχει πολλούς φίλους δεν έχει κανέναν» λένε. Ο κύριος Σιμ έχει 47 φίλους στο facebook, αλλά δεν βοηθάει και το σχολιάζει και αυτό (Τι να πουν άλλοι που έχουν 500 και βάλε;)
Από την αρχή της ταινίας νομίζεις ότι έχεις να κάνεις με μια «κοινωνική» κωμωδία, αλλά στην εξέλιξη διαπιστώνεις το κωμικοτραγικό στοιχείο, στην προσπάθεια του κυρίου Σιμ να ξεφύγει και βλέπεις ότι πλέον το φιλμ παίρνει διαστάσεις «ταινίας δρόμου», για έναν άνθρωπο που ψάχνει να βρει τον εαυτό του σε μια εσωτερική πορεία, να απαλλαγεί από καταστάσεις που τον βασάνιζαν, κυρίως μέσα στην οικογένειά του από την εποχή που ζούσε με τον πατέρα του και να εξωτερικευτεί, να εκφραστεί. Δυστυχώς, η νέα τεχνολογία που λέγαμε, αλλά και το ομοιόμορφο περιβάλλον που είναι αναγκασμένος να ζει λόγω της δουλειάς του ως πλασιέ (καταστήματα, σουπερμάρκετ) τον οδηγούν σε μεγαλύτερη απομόνωση. Η γυναικεία φωνή του GPS δεν τον σώζει…
Ψυχολογική και με κοινωνικό σχόλιο η ταινία, βλέπεται με ενδιαφέρον χάρη κυρίως στην ερμηνεία του Ζαν Πιέρ Μπακρί.
(Κριτική μου για το myfilm.gr)