13/1/17

Το άρωμα της γυναίκας με τα μαύρα

Η ιστορία του μυθιστορήματος «Το άρωμα της γυναίκας με τα μαύρα» του Γκαστόν Λερού, έρχεται ως συνέχεια του προηγούμενου «Το Μυστήριο του Κίτρινου Δωματίου» (και τα δύο από τις εκδόσεις Διόπτρα) και βασίζεται στα ίδια στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη γραφή του διάσημου συγγραφέα (που έχει γράψει «Το φάντασμα της όπερας»): «αστυνομική ιστορία μυστηρίου κλειδωμένου δωματίου», μόνο που αυτή τη φορά αντί για δωμάτιο έχουμε μεσαιωνικό κάστρο.
Η ιστορία ξεκινά δύο χρόνια μετά την πρώτη ιστορία και με τους ίδιους πρωταγωνιστές, μόνον που αυτή τη φορά ο δαιμόνιος δημοσιογράφος Ζοζέφ Ρουλεταμπίλ ψάχνει ταυτόχρονα και στοιχεία για το δικό του παρελθόν.
Η Ματίλντ Στάνγκερσον, που είχε ταλαιπωρηθεί στο «Κίτρινο δωμάτιο» παντρεύεται τον αγαπημένο της Ρομπέρ Νταρζάκ, αλλά κατά τη διάρκεια της τελετής μια αδιόρατη απειλή πλανιέται στην ατμόσφαιρα. Αν και κανείς δεν το ομολογεί, όλοι περιμένουν ότι ο –θεωρούμενος νεκρός– Λαρσάν θα εμφανιστεί για να απειλήσει τη ζωή τους. Όμως όλα κυλάνε φυσιολογικά και το ευτυχισμένο ζευγάρι φεύγει για μήνα του μέλιτος. Πλην όμως ελάχιστες μέρες μετά, ένα τηλεγράφημα με την υπογραφή της Ματίλντ Στάνγκερσον έρχεται να ταράξει τον Ρουλεταμπίλ. Γράφει μόνο δύο λέξεις: «Σώστε μας». 
Το ζευγάρι μαζί με τους φίλους του καταλήγει σε ένα καλά οχυρωμένο μεσαιωνικό κάστρο στην Κυανή Ακτή, όπου είναι απολύτως αδύνατον να εισβάλει κανείς και να βλάψει τη Ματίλντ Στάνγκερσον, ύστερα και από τα αυστηρά μέτρα ασφάλειας που προτείνει ο Ρουλεταμπίλ. Κι όμως, παρά τα μέτρα ασφάλειας, το αδιανόητο συμβαίνει με τον πιο μυστηριώδη τρόπο και ο Ρουλεταμπίλ καλείται όχι μόνο να αποτρέψει ένα έγκλημα, αλλά και να κοιτάξει κατάματα μια απαίσια αλήθεια.
Η αφήγηση, όπως και στο «Μυστήριο του κίτρινου δωματίου», είναι στρωτή χάρη και στη μετάφραση του Βαγγέλη Γιαννίση, ο οποίος κατορθώνει να δώσει μια νοσταλγία στην ατμόσφαιρα, χρησιμοποιώντας καθαρεύουσα όπου χρειάζεται, ώστε να αποδίδεται το κλίμα της εποχής του τέλους του 19ου αιώνα.