Την Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών, ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος, ο οποίος είχε εκπροσωπήσει τον ελληνικό κινηματογράφο πολλές φορές στο εξωτερικό όπως στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας (1953 και 1956) και στο Φεστιβάλ Βερολίνου (1958, 1963 και 1967).
Ο Νίκος Κούνδουρος είχε γεννηθεί στην Αθήνα και ήταν γιος του δικηγόρου και πολιτικού Ιωσήφ Κούνδουρου. Σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από την οποία και αποφοίτησε το 1948.
Κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε ενταχθεί στις τάξεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και μετά τον πόλεμο εξορίστηκε στη Μακρονήσο, λόγω των φρονημάτων του.
Ήταν 28 ετών, όταν αποφάσισε να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο και ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως σκηνοθέτης με τη «Μαγική Πόλη» (1954), όπου συνδύασε τις επιρροές του από τον ιταλικό νεορεαλισμό. Με το σύνθετο και πρωτοποριακό του έργο «Ο Δράκος» (1956) που χαρακτηρίστηκε ως η καλύτερη ελληνική ταινία στη δεκαετία του 1950-1960, ο Νίκος Κούνδουρος καθιερώνεται. Ακολούθησαν «Οι παράνομοι» (1958), «Το ποτάμι» (1959), «Μικρές Αφροδίτες» (1963) για τις οποίες τιμήθηκε και με το Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, «Το πρόσωπο της Μέδουσας» (1967), «Τα τραγούδια της φωτιάς» (1974), «1922» (1978) κ.ά.
Είχε επίσης τιμηθεί με το Πρώτο Βραβείο σκηνοθεσίας στα Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και Βερολίνου το 1963 για την ταινία «Μικρές Αφροδίτες» καθώς και για την ταινία του «Το ποτάμι» στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1959.
Τόσο η γαλλική όσο και η αγγλική τηλεόραση έχουν προβάλει κατ' επανάληψη ταινίες του Κούνδουρου.
Τέλος επισημαίνεται, ότι αντίγραφα πολλών ταινιών του βρίσκονται στο Ευρωπαϊκό Μουσείο Κινηματογράφου, στη Γαλλική Ταινιοθήκη, καθώς και στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης.
