Με ένα ντοκιμαντερίστικο στυλ, η Κάθριν Μπίγκελοου (που μας χάρισε τα The Hurt Locker και Zero Dark Thirty) απομονώνει ένα περιστατικό από τα όσα τραγικά συνέβησαν το καλοκαίρι του 1967 στο Ντιτρόιτ κατά τη διάρκεια των μεγαλύτερων ρατσιστικών ταραχών που συνέβησαν στην ιστορία των ΗΠΑ και το αποδίδει με ιλιγγιώδη και αγωνιώδη τρόπο.
Ένα περιστατικό, στο οποίο ένας ρατσιστής αστυνομικός, προκειμένου να ξελασπώσει τον εαυτό του από την ενοχή μιας πισώπλατης δολοφονίας ενός μαύρου σε μια καταδίωξη (ενώ υπήρχε διαταγή να μην πυροβολούν καταδιωκόμενους), στήνει μια ολόκληρη σκηνή μέσα σε ένα ξενοδοχείο (το Algiers) προκειμένου να αποσπάσει ομολογία από αθώους ένοικους ότι μεταξύ τους βρισκόταν κάποιος που είχε πυροβολήσει κατά αστυνομικού. Αποτέλεσμα: να δολοφονηθούν τρεις ακόμα αθώοι μαύροι και όπλο να μη βρεθεί.
Πιασάρικο το θέμα και με ιστορικό ενδιαφέρον. Άλλωστε η Μπίγκελοου μας έχει ήδη συνηθίσει σ’ αυτά. Αλλά το κακό είναι, ότι αυτή τη φορά η βραβευμένη με Όσκαρ σκηνοθέτρια «πιάνει» το θέμα της με φλύαρη διάθεση και αν εξαιρέσουμε το δεύτερο μέρος με το δικαστικό suspense, γίνεται ελαφρώς κουραστική και στο φινάλε μελοδραματική. Οι σκηνές του πρώτου μέρους, στις οποίες δίνεται η εντύπωση ότι είναι σκηνές επικαίρων, έχουν επίσης κάποιο ενδιαφέρον, αλλά η κατάσταση στο ξενοδοχείο της ξεφεύγει (όπως ξεφεύγει και στους χαρακτήρες του σεναρίου). Μικρότερη των δύο ωρών διάρκεια του φιλμ, ίσως να ήταν προτιμότερη.
Κατά τα άλλα, το καστ είναι εξαιρετικό με επικεφαλής τον Ουίλ Πόλτερ ως ρατσιστή αστυνομικό να αποτυπώνει στο χαρακτήρα που υποδύεται όλο το πνεύμα των ταραχών, τη μισαλλοδοξία, το μίσος και την εκδικητικότητα, ενώ το μοντάζ και η φωτογραφία πείθουν, αναδεικνύοντας την καταπιεστική και εφιαλτική ατμόσφαιρα που έζησε πραγματικά το Ντιτρόιτ εκείνη την εποχή. (Κριτική μου στο myFILM.gr)
INFO
Προβάλλεται από 7/9/17
Είδος: Περιπέτεια / Δράσης
Σκηνοθεσία: Κάθριν Μπίγκελοου
Παίζουν: Τζον Μπογιέγκα, Ουίλ Πόλτερ, Άλτζι Σμιθ, Τζέικομπ Λάτιμορ, Τζέισον Μίτσελ, Χάνα Μάρεϊ, Τζακ Ρέινορ, Κάιτλιν Ντέβερ
Σύνοψη: Το καλοκαίρι του 1967 ήταν μία κομβική περίοδος της σύγχρονης αμερικανικής ιστορίας, όταν η χώρα βρέθηκε αντιμέτωπη με έντονες κοινωνικές και πολιτικές αναταραχές: την κλιμάκωση της στρατιωτικής εμπλοκής της χώρας στον πόλεμο του Βιετνάμ και δεκαετίες φυλετικών διακρίσεων. Δύο νύχτες μετά την έναρξη της εξέγερσης στο Ντιτρόιτ, μία αναφορά για πυροβολισμούς κοντά σε περιοχή της Εθνοφυλακής, οδήγησε την Αστυνομία του Ντιτρόιτ, την Πολιτοφυλακή του Μίσιγκαν, την Εθνοφυλακή του Στρατού του Μίσιγκαν και έναν ιδιωτικό φρουρό ασφαλείας να εισβάλουν σε ένα παράρτημα του κεντρικού κτιρίου του Ξενοδοχείου Algiers. Περιφρονώντας την επίσημη διαδικασία, πολλοί αστυνομικοί ανέκριναν βίαια τους ενοίκους του ξενοδοχείου, κατασκευάζοντας ένα ιδιότυπο «παιχνίδι θανάτου», σε μία προσπάθεια να τους εκφοβίσουν για να μην ομολογήσουν. Μέχρι το τέλος της νύχτας, τρεις άοπλοι νεαροί πυροβολήθηκαν εν ψυχρώ, και αρκετοί άλλοι άντρες και γυναίκες χτυπήθηκαν βάναυσα. Κανένα όπλο δεν βρέθηκε ποτέ (Διανομή: Odeon)
