Ένα προφίλ για δύο - Un profil pour deux

Με ένα πρωτότυπο σενάριο και τον Πιέρ Ρισάρ σε καλή φόρμα, ο Στεφάν Ρομπελέν έχει κάνει μια γλυκόπικρη κωμωδία ανατροπών, που αγγίζουν το κωμικοτραγικό. 

Ο αρκετά καλός Πιέρ Ρισάρ υποδύεται τον ηλικιωμένο και απομονωμένο Πιέρ, που ανακαλύπτει τα social media και με πλαστό προφίλ ψάχνει για σύντροφο, την οποία και βρίσκει στο πρόσωπο της Φανί, μιας γλυκιάς φυσιοθεραπεύτριας. Μη τολμώντας όμως να τη συναντήσει όταν έρθει η ώρα, στέλνει στη θέση του τον προγραμματιστή του Άλεξ, που του είχε ανοίξει τα μάτια στο ίντερνετ, ο οποίος όμως είναι λογοδοσμένος με την ανιψιά του Πιέρ.

Η 9η Ζωή του Λούι Ντραξ - The 9th Life of Louis Drax

Βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Λιζ Τζένσεν η ταινία αφορά σε μια παράξενη ιστορία με απροσδόκητη εξέλιξη και φινάλε, που χάρη στη σκηνοθεσία του Αλεξάντρ Αζά, μας προκύπτει ως ψυχολογικό θρίλερ.

Ο νεαρός Άιντεν Λονγκγουόρθ που υποδύεται τον εννιάχρονο Λούι κρατά το βάρος της ταινίας και διαθέτει ένα βλέμμα, που τον κάνει να φαίνεται ωριμότερος και από τον πιο ώριμο χαρακτήρα της. Όταν κοιτάζει προς το φακό καταλαβαίνεις ότι κάτι παραπάνω γνωρίζει, από όσα καταλαβαίνουν οι άλλοι χαρακτήρες του φιλμ, αλλά και από όσα βλέπει ο θεατής, στον οποίο το μυστήριο ξεδιαλύνεται σταδιακά και μέσα από αλλεπάλληλα flashbacks του σεναρίου. 

Η βοηθός – Personal shopper

Ολίγον ψυχολογικό και ολίγον μεταφυσικό θρίλερ, με έναν ιδιαίτερο τρόπο που… δεν τρομάζει, αλλά προβληματίζει γύρω από την κατάσταση που βιώνει μια κοπέλα, η οποία πρόσφατα έχει χάσει τον αδερφό της (και μέντιουμ).

Ο Ολιβιέ Ασαγιάς σκηνοθετεί ένα θρίλερ με στυλ και ποιότητα και με φόντο το χώρο της μόδας και η Κρίστεν Στιούαρτ (με την οποία είχε συνεργαστεί και στα «Σύννεφα του Σιλς Μαρία»), αναδεικνύει το ταλέντο της, στο ρόλο της νέας που έχει αναλάβει να αγοράζει τα ρούχα για λογαριασμό μιας διασημότητας, η οποία δεν έχει το χρόνο γι’ αυτή τη δουλειά. Αλλά, η «προσωπική αγοράστρια» έχει ένα πρόβλημα: σκέφτεται πολύ το νεκρό αδερφό της με τον οποίο και επικοινωνεί τις νύχτες σε σκοτεινούς χώρους και τα πρωινά μέσω του κινητού της.

Μαμά ξανά! - Le Petit Locataire

Μια ταινία για τις οικογενειακές σχέσεις, οι οποίες προσφέρουν τεράστια γκάμα περιστατικών για γέλια. Βασίζεται σε μια, όχι πρωτότυπη, αλλά καλή ιδέα και σε ένα σενάριο με τραγελαφικές καταστάσεις.

Σε μια οικογένεια, στην οποία συγκατοικεί η γιαγιά και η διαζευγμένη κόρη με την κορούλα της και η 49άρα μαμά (υπάλληλος σε διόδια) τρέχει για όλα, ενώ ο μπαμπάς ψάχνει για δουλειά, συμβαίνει το αναπάντεχο: η 49άρα μαμά μένει έγκυος.

Άγρια όνειρα - Mean dreams

Με φόντο την άγρια φύση βόρεια του Οντάριο (Καναδά), παρακολουθούμε τον πρώτο έρωτα δύο νέων και τη δύναμη, που τους δίνει, ώστε να φτάσουν σε τολμηρές αλλά και ακραίες συμπεριφορές. Πρόκειται για μια ταινία ενηλικίωσης (σύμφωνα με το κλισέ), αλλά και μιας βίαιης αλλαγής στην οποία εξαναγκάζονται οι δύο νέοι, αντιμετωπίζοντας τον πραγματικό κόσμο.

Ο μαθητευόμενος - Apprentice

Αιχμηρή, δραματικά ισορροπημένη και υποδειγματικά ερμηνευμένη ταινία γύρω από ένα θέμα που «ενοχλεί» με όποιο τρόπο και να συζητείται: την εκτέλεση των καταδικασμένων σε θάνατο. Με κρεμάλα, επί του προκειμένου.

Ο σκηνοθέτης έχει δώσει μεγάλο βάρος στο ρόλο του νεαρού που ναι μεν επιθυμεί να εργαστεί στο σωφρονιστικό σύστημα, αλλά αντιμετωπίζει ηθικό δίλλημα όταν αναλαμβάνει βοηθός του δήμιου, ο οποίος είχε εκτελέσει και τον πατέρα του. Βρίσκεται δε, σε ακόμα πιο δύσκολη θέση όταν καλείται να τον αναπληρώσει.

Ένας δράκος έρχεται – A dragon arrives

Στην πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία του, ο Μάνι Χαγκίγκι επικεντρώνεται στην προεπαναστατική Ιρανική κοινωνία, αλλά και στο καθεστώς φόβου και καταπίεσης που είχε εγκαθιδρύσει ο Σάχης, με τη βοήθεια της μυστικής αστυνομίας Σαβάκ.

Ουσιαστικά πρόκειται για μια αλληγορία και είναι ένας τρόπος να μιλήσει ο σκηνοθέτης για την ιρανική ιστορία. 

Οι Φύλακες του Γαλαξία 2 - Guardians of the Galaxy 2

Ακολουθώντας το δρόμο που χάραξε η πρώτη ταινία και με επίκεντρο τις οικογενειακές σχέσεις και ειδικότερα πατέρα και γιού, οι Φύλακες του Γαλαξία επανέρχονται, με εξαιρετικό 3D, πολύ καλό soundtrack (το Awesome Mixtape #2) και συνεχόμενη (και θορυβώδη) δράση, η οποία αυτή τη φορά εκτυλίσσεται εξ ολοκλήρου στα νέα (και πολύ μακριά από το Χόλιγουντ) Pinewood Atlanta Studios, που βρίσκονται στη Μεγάλη Βρετανία.

Η μέρα των ηρώων – Patriot’ s Day

Με την κάμερα στο χέρι, ο Πίτερ Μπεργκ και χρησιμοποιώντας πλάνα από επίκαιρα της βομβιστικής τρομοκρατικής επίθεσης στο Μαραθώνιο της Βοστώνης 2013, χτίζει μια ταινία δράσης, η οποία παρακολουθεί τους βασικούς πρωταγωνιστές αστυνομικούς του τοπικού αστυνομικού τμήματος και πράκτορες του FBI στον αγώνα τους για τον εντοπισμό των τρομοκρατών.

Life

Ο σκηνοθέτης Daniel Espinosa, λέει ότι στράφηκε στους δικούς του ήρωες και στις ταινίες με παρόμοια θέματα όπως: ο Ridley Scott στο Alien, ο Stanley Kubrick στο 2001 και ο Andrei Tarkovsky στο Solaris. «Πιστεύω ότι ο λόγος που τόσο μεγάλοι σκηνοθέτες γύρισαν ταινίες επιστημονικής φαντασίας είναι αυτή η ακαθόριστη γοητεία που προκαλεί το άγνωστο» αναφέρει και συνεχίζει: «Ζούμε σε έναν κόσμο που είναι λίγο πολύ συμβατικός. Από την άλλη το διάστημα είναι αχανές. Δεν γνωρίζεις με τι μοιάζει, δεν ξέρεις τι μπορεί να σου προκαλέσει. Δεν υπάρχει κανένας ήχος. Είναι πραγματικά τρομακτικό».

Ο κύριος Τίποτα - Norman

Η ταινία του Τζόσεφ Σένταρ αφηγείται με κωμικοτραγικό τρόπο και παράλληλα με πολλή ευαισθησία, την ιστορία ενός ανθρωπάκου, του οποίου η «πτώση» οφείλεται στην ανθρώπινη ανάγκη να νιώσει ότι αξίζει κάτι. 

«Η αφήγηση της ταινίας ακολουθεί την κλασσική δομή», λέει ο σκηνοθέτης. «Ένας Εβραίος συναντά κάποιον που ναι μεν μελλοντικά θα αποκτήσει δύναμη, αλλά εκείνη τη στιγμή είναι σε πολύ άσχημη θέση. Του κάνει ένα δώρο ή μια χάρη, οπότε όταν αποκτά δύναμη, τον βάζει στην «αυλή» του. Έτσι, ο Εβραίος καταφέρνει να αποκτήσει τη θέση που ήθελε. Έρχεται κάποια στιγμή όμως, που ο ανταγωνισμός γίνεται τεράστιος και όποιος κι αν είναι αυτός που κατέχει τη δύναμη αποφασίζει να τον πετάξει όπως την τρίχα από το ζυμάρι. Κι αυτό γιατί ο Εβραίος είναι αναλώσιμος και άρα εύκολο να τον ξεφορτωθείς».  

Μια βόλτα στη Γαλλία - Tour de France

Μια ταινία δρόμου με θέμα την αλληλεγγύη και το σεβασμό στη διαφορετικότητα. Μια περιήγηση στη σημερινή Γαλλία της πολυπολιτισμικότητας, με δύο διαμετρικά αντίθετους ανθρώπους, που εκφράζονται αυθόρμητα και ανεπιτήδευτα.

Ο Ρασίντ Τζαϊντανί σκηνοθετεί με ντοκιμαντερίστικο φιλμ, την κάμερα στο χέρι και σε διαρκή κίνηση, ένα γνωστό Γάλλο ράπερ, τον Σαντέκ και τον αγέραστο Ζεράρ Ντεπαρτιέ, που τριγυρνούν από λιμάνι σε λιμάνι και διαπληκτίζονται, ενώ στο βάθος αρχίζουν να συμπαθούν ο ένας τον άλλο. 

Μαχητές των δρόμων 8 – The fate of the furious - Fast and furious 8

Η ιστορία της παρέας συνεχίζεται με σκαμπανεβάσματα στις σχέσεις τους. Αυτή τη φορά με δύο κύρια διαφοροποιά χαρακτηριστικά σε σχέση με τις προηγούμενες περιπέτειες: αφενός την ύπαρξη «κακιάς» (την οποία υποδύεται η Σαρλίζ Θερόν) αντί για «κακού», όπως συνηθίζεται σ’ αυτές τις ταινίες και αφετέρου η προστασία της οικογένειας, που συνοψίζεται στη μορφή ενός γλυκύτατου μωρού που ανήκει στο Ντομ (Βιν Ντίζελ) και στη Λέτι (Μισέλ Ροντρίγκεζ), το οποίο κλέβει την παράσταση στις τελευταίες σκηνές της ταινίας στην αγκαλιά του Τζέισον Στέιθαμ, που προσπαθεί να το κρατήσει ανέπαφο ενώ παλεύει με διμοιρία ολόκληρη από «κακούς». 

Η κόρη – The daughter

Το τεράστιας έντασης θεατρικό έργο του Ίψεν, «Η αγριόπαπια» διασκευάζεται εδώ σε ένα αξιοπρεπές δράμα, με τη βοήθεια και των βετεράνων του είδους όπως ο Τζέφρι Ρας στο ρόλο του παππού και ο Σαμ Νιλ, αλλά και των Οντέσα Γιάνγκ και Μιράντα Ότο, οι οποίες κέρδισαν και τα βραβεία γυναικείων ερμηνειών της Ακαδημίας Κινηματογράφου της Αυστραλίας.

Αδίστακτοι - Braqueurs

Μια ταινία από τον κόσμο των συμμοριών στο Παρίσι, πιο ανθρωποκεντρική από τις συνηθισμένες, η οποία θίγει θέματα όπως η προδοσία, η αφοσίωση, η πίστη στις  οικογενειακές αξίες και η συνεχής αλλαγή των ισορροπιών στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων του υποκόσμου.

Ο σκηνοθέτης Ζιλιέν Λεκλέρκ, δίνει έμφαση στην ανθρώπινη πλευρά των ηρώων του και δεν παραπαίει σε ένα φαντασιακό ιλουστρέ σύμπαν. Σκηνοθετεί με νεύρο, αγωνία και ένταση τη ζωή των ληστών. Τους παρουσιάζει χωρίς πολυτέλειες και εστιάζει στο συνεχή φόβο τους, που τους αναγκάζει να ζουν στην απόλυτη απομόνωση, αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο. Παράλληλα, δείχνει τις ανθρώπινες αδυναμίες τους, αναδεικνύει τα λάθη τους, που μπορεί να αποβούν μοιραία και παρακολουθεί τη ζωή τους ακόμα και μέσα από τις οικογενειακές σχέσεις τους.

Η πόλη της σιωπής – Interlude, City of a dead woman

Ενδιαφέρουσα, πειραματική και εικαστική προσέγγιση της εσωτερικής αναζήτησης και λύτρωσης τριών προσώπων στο ιερό νησί της Πάτμου. Ενός καθολικού ιερέα που ερευνά τα αίτια της πίστης και μελετά σπάνια χειρόγραφα, ενός ταυρομάχου που ψάχνει τις ρίζες του και μιας γυναίκας που έχει επιλέξει την απομόνωση για τους δικούς της λόγους.

Η Άντζελα Ισμαήλου, που υποδύεται τη κεντρική ηρωίδα και σε πολλά πλάνα μου θύμισε τη δυνατή φυσιογνωμία της Μελίνας Μερκούρη, ως σκηνοθέτρια έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια ατμοσφαιρική ταινία, με τη βοήθεια της μουσικής του Jan A.P Kaczmarek και της χειμωνιάτικης φωτογραφίας του νησιού, αλλά δεν κατόρθωσε να «συμμαζέψει» το -με φιλοσοφικές προεκτάσεις- ολίγον φλύαρο σενάριο.

Αναζητώντας την αλήθεια – The shack

Βασισμένη στο μυθιστόρημα «Η καλύβα» του καναδού συγγραφέα Young William P. η ταινία μιλά για τα όρια της πίστης, τη δύναμη του ανθρώπου να δαμάζει τον πόνο του από την απώλεια αγαπημένων προσώπων και να εκφράζει τον καλό του εαυτό παρά τις αντιξοότητες της ζωής.

Ουσιαστικά, η ταινία θέτει τα ίδια βασικά ερωτήματα που είδαμε πριν λίγο καιρό και στην ταινία του Μάρτιν Σκορτσέζε «Η σιωπή», αλλά με έναν τελείως διαφορετικό και σαφώς πιο ανάλαφρο τόνο και με ένα σενάριο, φιλόδοξο μεν, το οποίο όμως παραπαίει μεταξύ της σοβαρότητας του θέματος και του τρόπου που αποδίδεται αυτό από την βασική τριάδα: Οκτάβια Σπένσερ, Αβραάμ Αβίβ Αλούς και Σουμίρε Ματσουμπάρα.

America Square

Ο Γιάννης Σακαρίδης έχει πιάσει το σφυγμό της σύγχρονης Ελλάδας και έχει δημιουργήσει εικόνες που δεν απέχουν από την πραγματικότητα. 

Με φόντο την πολύβουη Πλατεία Αμερικής και μέσα από μια σκοτεινή φωτογραφία, ξετυλίγει τις ζωές τεσσάρων διαφορετικών ανθρώπων, που ο καθένας κουβαλάει τα δικά του προβλήματα και μέσα από αυτά αναδεικνύει θέματα που απασχολούν μια κοινωνία που βρίσκεται σε παρακμή, καταρρέει.

Ακριβώς το τέλος του κόσμου – Juste la fin du monde

Πάντοτε υπέροχος ο Ξαβιέ Ντολάν (η ταινία που τον καθιέρωσε ήταν το «Σκότωσα τη μητέρα μου» το 2009) καταφέρνει αυτή τη φορά να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το θεατρικό του Ζαν Λυκ Λαγκάρς χωρίς να αλλάξει το πνεύμα του. Ένα έργο, που είχε παιχτεί και στη χώρα μας στο πλαίσιο του 2ου Φεστιβάλ Σύγχρονου Θεάτρου «Το Γαλλικό Θέατρο a la Grecque» το Μάιο του 2015.

Power Rangers

Η δημοφιλής τηλεοπτική σειρά, σε μια εξαιρετική απόδοση από τον Ντιν Ισραλάιτ, που πέτυχε να παραμείνει πιστός στο πνεύμα της και πιστεύω ότι ικανοποιεί τους fan της.

Πέντε παιδιά με διαφορετικούς χαρακτήρες, προσπαθούν να τα βρουν με τους εαυτούς τους -όπως όλοι οι έφηβοι- και ύστερα με τους υπόλοιπους σε μια προσπάθεια να σώσουν την πόλη τους, το Έιντζελ Γκρόουβ και τον κόσμο ολόκληρο, αφού μετατραπούν σε Power Rangers.