Το δέντρο που πληγώναμε

Η ταινία αυτή του Δήμου Αβδελιώδη είναι μια από τις σπουδαιότερες και πλέον ποιητικές, αθώες και τρυφερές ελληνικές ιστορίες ενηλικίωσης. Παράλληλα, είναι ένας εγκάρδιος φόρος τιμής στην ιδιαίτερη πατρίδα του σκηνοθέτη, τη Χίο με τα μοναδικά μαστιχόδεντρα που εδώ τιμούνται δεόντως, δίνοντας και τον τίτλο της ταινίας, αφού τα δέντρα «πληγώνονται» ώστε να εκκρίνουν τη μοναδική στον κόσμο μαστίχα. 

Το λιμάνι της αγωνίας – On the waterfront

Η τρίτη και κλασική πλέον, ταινία για το δίδυμο Ηλία Καζάν και Μάρλον Μπράντο, η οποία υπήρξε ένας διαχρονικός θρίαμβος, που βραβεύτηκε με οκτώ Όσκαρ. 

INFO

Προβάλλεται από 27/7/17

Είδος: Αστυνομική / Δράμα (1954)

Σκηνοθεσία: Ελία Καζάν

Ηθοποιοί: Μάρλον Μπράντο, Έβα Μαρί Σέιντ, Καρλ Μάλντεν, Ροντ Στάιγκερ, Λι Κομπ

Σύνοψη: Ένας πρώην πυγμάχος, φορτοεκφορτωτής στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, κάνει διάφορα θελήματα για λογαριασμό των επικεφαλής των συνδικάτων. Όταν συνειδητοποιεί ότι ο συνδικαλιστικός του φορέας έχει αλωθεί από το οργανωμένο έγκλημα και εκμεταλλεύεται τους λιμενεργάτες, αποφασίζει να εμφανιστεί στην αρμόδια κρατική επιτροπή και να πει την αλήθεια (Διανομή: Neo Films)

Η Αλίκη στις πόλεις - Alice in the cities

Αποτελεί την πρώτη ταινία του Βέντερς, η οποία γυρίστηκε εν μέρει στην Αμερική, καθώς και η πρώτη στην οποία πρωταγωνιστεί το alter ego του, Φίλιπ Βίντερ. 

Τυπικά, η Αλίκη στις Πόλεις είναι η τέταρτη ταινία του Βέντερς, αλλά ο ίδιος αναφέρεται συχνά σε αυτήν ως «η πρώτη του», καθώς κατά τη διάρκεια της, ανακάλυψε το είδος του road movie. Αργότερα θα αποτελέσει το πρώτο μέρος της τριλογίας του “ταινιών δρόμου”, μαζί με το Wrong Move και το Kings of the Road .

Accattone

Καταξιωμένος ποιητής και μυθιστοριογράφος ήδη από τη δεκαετία του ’50, και κατόπιν συνεργάτης σε σενάρια αρκετών ταινιών, ο Παζολίνι το 1961 κάνει στην Ιταλία την πρώτη ολοκληρωμένη κινηματογραφική του κατάθεση, εκπλήσσοντας κυρίως όσους τον εκτιμούσαν ως συγγραφέα. 

Απροσδόκητος έρωτας - Hampstead

Μια πραγματική ιστορία και ένα σενάριο κομμένο και ραμμένο για δύο εκπληκτικούς ηθοποιούς τρίτης ηλικίας, για ευαίσθητους και συνομήλικους με τους δύο αυτούς χαρακτήρες, θεατές. Επίσης, μια ιστορία αγάπης, που μπορούν να την παρακολουθήσουν και νεώτεροι σε ηλικία θεατές, για να καταλάβουν ότι ο έρωτας δεν είναι θέμα ηλικίας, αλλά μπορεί να τύχει, να συμβεί και σε μεγαλύτερους.

Η Χάνα και οι αδελφές της - Hanna and her sisters

Μια ταινία από τις καλύτερες του Γούντι Άλεν, που μπορώ να τη ξαναβλέπω με νοσταλγία για το ύφος της που εκφράζει απόλυτα τη δεκαετία του ‘80, για τη feelgood τζαζ μουσική της και για την πανέμορφη φωτογράφιση της Νέας Υόρκης. Μια ταινία χαρακτήρων, με τους οποίους ακόμη και σήμερα ο θεατής μπορεί να ταυτιστεί και να απολαύσει όπως λέω συχνά αναφέρω, «με ένα συνεχές χαμόγελο», καθ’ όλη τη διάρκεια της προβολής.

Ο υπηρέτης – The servant

Βασισμένη σε μυθιστόρημα του Ρόμπερτ Μομ και με σενάριο Χάρολντ Πίντερ αυτή η ταινία του Τζόζεφ Λόουζι, θεωρείται μια από τις καλύτερές του πάνω στο θέμα της μεταστροφής των χαρακτήρων και της αποκάλυψης πτυχών, που μέχρι κάποια στιγμή καλύπτονταν από τις συμβάσεις και τις συνθήκες της εποχής. Εκτός από αυτό, ο Λόουζι είχε την τύχη να σκηνοθετεί και τον Ντερκ Μπόγκαρτ με τον Τζέιμς Φοξ, που σ’ αυτή την ταινία δίνουν τους καλύτερους εαυτούς των και ιδιαιτέρως ο πρώτος.

Η οργή ενός υπομονετικού ανθρώπου – Tarde para la ira

Με φόντο μια ιστορία εκδίκησης, ο πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης Ραούλ Αλεβάρο ανατέμνει την ανθρώπινη φύση, αποκαλύπτει τα τρίσβαθα της ψυχής του ανθρώπου και δημιουργεί μια ταινία αγωνίας και ανατροπών, με δύο μοναδικά πρόσωπα που βρίσκονται μαζί και χώρια: τον ήρεμο, ευγενικό Χοσέ (που υποδύεται ο Αντόνιο ντε λα Τόρε, και τον οποίο είχαμε δει στο «Το μικρό νησί») και τον βίαιο Κούρο (που τον υποδύεται ο Λουίς Καλέχο). 

Απέραντο γαλάζιο – Le grand bleu

Δραματοποίηση μιας πραγματικής ιστορίας από τον Λικ Μπεσόν, ο οποίος κινηματογραφεί έχοντας στο νου του ότι κάνει ντοκιμαντέρ. Οι υποβρύχιες σκηνές που έχουν γυριστεί μάλιστα στο γαλάζιο του Αιγαίου είναι συγκλονιστικές και η φωτογραφία της ταινίας ανυπέρβλητη (μεγάλο μέρος της ταινίας γυρίστηκε στην Αμοργό, στο χωριό της Αγίας Άννας και το μοναστήρι της Παναγίας Χοζιοβιότισσας). 

Σημασία έχει να αγαπάς - L’ important c’est d’ aimer

Ο Αντρέι Ζουλάφσκι με την πρώτη γαλλόφωνη ταινία του, θέτει την προσωπική του σφραγίδα στην έννοια «έρωτας» με την σπαρακτική αριστουργηματική και ακραία ρομαντική ιστορία που σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή. Σκηνοθετεί με μαεστρία την εύθραυστη Ρόμι Σνάιντερ καθοδηγώντας την ώστε να αποδώσει την πιο συγκλονιστική ερμηνεία της ζωής της. 

Το ηλιοτρόπιο - I Girasoli

Με άλλη ματιά, είχα δει αυτή την ταινία τη δεκαετία του '70 και με τελείως διαφορετική την ξαναείδα φέτος. Για να είμαι ειλικρινής και μόνο το γεγονός ότι είναι ιταλο-σοβιετικής (ΕΣΣΔ) παραγωγής κάνει τη διαφορά. Έχεις να κάνεις με ένα δράμα, το οποίο στα χέρια του Βιτόριο ντε Σίκα δεν καταλήγει σε μελόδραμα, είναι σημαντικό αυτό. Μετά βλέπεις το κτίσιμο όλης της ταινίας με τα flashbacks που σου αποκαλύπτουν σταδιακά την όλη υπόθεση, ενώ και οι ερμηνείες είναι καταπληκτικές, διαγράφοντας πλήρως τα συναισθήματα των χαρακτήρων του δράματος. 

Tanna

Η ιστορία μιας απαγορευμένης αγάπης στο Τανά, ένα απομακρυσμένο νησί του Νότιου Ειρηνικού, όπου οι φυλές ζουν ακόμα διατηρώντας τις παραδόσεις αιώνων και υπακούοντας σε αρχές και αξίες, αδιανόητες για εμάς τους «πολιτισμένους».

Εκεί η Γουαγουά θα ερωτευτεί τον Νταΐν, εγγονό του αρχηγού της φυλής, αλλά οι γονείς της και κατ’ επέκταση η φυλή ολόκληρη, την προορίζουν για νύφη με γαμπρό από μια ισχυρότερη φυλή, που απειλεί ότι αν δεν δεχθεί αυτό το γάμο, οι δύο φυλές, θα έρθουν σε ολοκληρωτική ρήξη.

Δεσποινίς Σλόαν - Miss Sloan

Δυναμική λομπίστρια, δραστήρια, υπερκινητική, επιτυχημένη και απόλυτη κυρίαρχος στα πολιτικά παιχνίδια είναι η δεσποινίς Ελίζαμπεθ Σλόαν, η οποία αναλαμβάνει υποθέσεις για να κερδίζει σε ένα χώρο, στον οποίο η διαφθορά υπάρχει σε βάθος και χρειάζονται κότσια για να την αποκαλύψεις.

Στην κορυφή του κόσμου - Tout en haut du monde - Long way north

Με απλές γραμμές σκίτσου και χρώματα παλ, αυτό το λιτό κινούμενο σχέδιο του Ρεμί Σαγιέ έρχεται να αποδείξει ότι και χωρίς την ψηφιακή τεχνολογία, μπορούν να δημιουργηθούν μικρά διαμάντια, μέσα από τα οποία και για το κοινό προς το οποίο απευθύνονται, είναι δυνατόν να «περάσουν» σημαντικά μηνύματα.

Αίνιγμα

Πρόκειται για ένα 3D  ρέκβιεμ  για  τη  Μορφή,  τη  Γυναίκα- Θεά, την αιώνια  Εύα, την Τέχνη. Από την εξιδανίκευση και την ιερή λατρεία, στην ηδονή και τη γονιμοποίηση, στη μεταμόρφωση  και  την αναπαραγωγή,  στη φθορά  και  τη σήψη, στη  βεβήλωση και το  βανδαλισμό,  στην  καταδίκη  και την  υποταγή,  στην  πτώση  στο  άχρονο σκοτάδι.  Στο όνειρο της αναγέννησης.

Βρισκόμαστε ήδη στην αχαρτογράφητη ήπειρο της εικαστικής δραματουργίας, η εξερεύνηση της οποίας απαιτεί σοβαρό πειραματισμό, έμπνευση και τύχη.  Εδώ, ισχύουν οι ποιητικοί κώδικες της ζωγραφικής, η φυγή, η ονειροπόληση, η ενδοσκόπηση, ο ελεύθερος συνειρμός, η ενόραση, η αμφισημία, η διαίσθηση, και υπερισχύει το υπερρεαλιστικό αίτημα για εσωτερική έκφραση, για την απελευθέρωση  των ψυχικών δυνάμεων και την πλήρη κατεδάφιση της διαχωριστικής οθόνης ανάμεσα στο συνειδητό και το υποσυνείδητο, ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα.

Το διάρκειας 10 λεπτών υπερρεαλιστικό ΑΙΝΙΓΜΑ γεννήθηκε στις κινηματογραφικές εκβολές της ζωγραφικής και αποδεικνύει πως μια ταινία κατ’ εξοχήν εικαστική μπορεί να συγκινεί και να  συναρπάζει.

Εμπνευσμένο από τη ζωγραφική του Θόδωρου Πανταλέων, κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας animation στην απονομή των βραβείων ΙΡΙΣ της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

INFO

Είδος: Animation 3D

Σκηνοθεσία: Αντώνη Ντούσια & Άρη Φατούρου

Προβάλλεται: από Πέμπτη 23 έως Κυριακή 26 Μαρτίου στις 20.20 και 22.20 στο Δαναό πριν την προβολή της ταινία

Διανομή: Danaos Films

Δείτε το trailer ΕΔΩ

Ο καλλιτέχνης Βασίλης Θεοχαράκης

Ο σκηνοθέτης Γιάννης Βαμβακάς με το ντοκιμαντέρ του «Ο καλλιτέχνης Βασίλης Θεοχαράκης», για άλλη μια φορά μετουσιώνει τις σκέψεις σε εικόνες και ζωντανεύει τους πίνακες ενός ζωγράφου, που αυτή τη φορά είναι ο γνωστός Βασίλης Θεοχαράκης, επιχειρηματίας και συνιδρυτής του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη. Πριν από αυτή την ταινία του έχουν προηγηθεί τα «Είδωλα στον καθρέπτη» για το Δημ. Μυταρά και το «Παίζοντας με το φως» για τον Παναγιώτη Τέτση.

Μια πόλη δίπλα στη θάλασσα - Manchester by the sea

Μια στιγμή της ζωής μπορεί να χαράξει ολόκληρη τη ζωή σου, να σε σημαδέψει, να σε πληγώσει και να σου φορτώσει τύψεις που αν δεν σε καταστρέψουν και σε εξαφανίσουν, θα σε επαναπροσδιορίσουν ως άτομο.

Ο Λι, (ο Κέισι Άφλεκ στο ρόλο της ζωής του) ένας άνθρωπος για όλες τις δουλειές, μοναχικός, λιγομίλητος, εσωστρεφής, χάνει τον αδελφό του και επιστρέφει στην πόλη που γεννήθηκε,

Πάση θυσία – Hell or high water

Στα πρώτα πλάνα της ταινίας, δύο μεγάλες διαφημιστικές πινακίδες δεσπόζουν στο highway που κινείται το όχημα των δύο αδερφών: η μια προτρέπει τον οδηγό να πάρει δάνειο από την Texas Midland Bank και η άλλη τον ρωτάει εάν έχει χρέος να το λύσει (με τι άλλο;) με δάνειο από την ίδια τράπεζα. Η πρώτη πάνω από μια εκκλησία με τρία παράθυρα σε σχήμα σταυρού και η δεύτερη έξω, στην ύπαιθρο και λίγο πριν από τα τεράστια μηχανήματα άντλησης πετρελαίου, που κινούνται αργά φέρνοντας λεφτά στους ιδιοκτήτες της γης του Τέξας. 

Σιωπή - Silence

Η ταινία βασίζεται στο βραβευμένο μυθιστόρημα που έγραψε το 1966 ο Σιουσάκου Έντο (κυκλοφορεί στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Καστανιώτης, με πρόλογο του Μάρτιν Σκορτσέζε) και εξετάζει το πνευματικό και θρησκευτικό ερώτημα περί της σιωπής του Θεού μπροστά στον ανθρώπινο πόνο.

Πάνω σ’ αυτό τον καμβά, ο Σκορτσέζε έγραψε μαζί με τον Τζέι Κοκς («Συμμορίες της Νέας Υόρκης» και «Τα χρόνια της αθωότητας») ένα πυκνό σενάριο στο οποίο θίγονται θέματα όπως η θρησκεία, η πίστη, ο δογματισμός, η δύναμη της εξουσίας να εκβιάζει την πίστη και η δύναμη της ψυχής να αντιστέκεται. Ταυτόχρονα, εξετάζει τις πολιτισμικές διαφορές μεταξύ των λαών και πως αυτές επιδρούν επί των θρησκειών και επηρεάζουν την πίστη και τέλος, εμβαθύνοντας στους χαρακτήρες μας δείχνει τις εσωτερικές συγκρούσεις από τα διλλήματα που θέτει η ορθολογική, πρακτική σκέψη απέναντι στη θρησκεία και την πίστη. Είναι χαρακτηριστική η σκηνή με τη φράση «Κάνε το, είναι μια τυπική διαδικασία», που λένε οι γιαπωνέζοι προς τους χριστιανούς προκειμένου να αποκηρύξουν την πίστη τους και να αποφύγουν τα βασανιστήρια.

Η άφιξη - Arrival

Φανταστείτε τον εαυτό σας να φτάνει με ένα ελικόπτερο σε μια απάτητη από τον άνθρωπο περιοχή του πλανήτη μας και μόλις προσγειωθείτε να διακρίνετε στα πόδια σας μικρά σε μέγεθος και άγνωστα μέχρι τώρα ζώα, τα οποία σας περιτριγυρίζουν με άγνωστες προθέσεις. Έχετε σκεφτεί εάν, όσο σας περιτριγυρίζουν σκέφτονται (και συσκέπτονται) με ποιο τρόπο θέλουν να έρθουν σε επαφή μαζί σας, να σας ρωτήσουν από που εμφανιστήκατε έτσι ξαφνικά και ποιος είναι ο σκοπός σας; Έχετε αναρωτηθεί εάν ο χρόνος ζωής τους σε σχέση με το δικό σας είναι ίδιος ή συντομότερος; Έχετε σκεφτεί ότι όση φιλική διάθεση και να έχετε, αυτά μπορεί να σας θεωρούν εχθρό και να ετοιμάζονται να σας αντιμετωπίσουν με ό,τι όπλο νομίζουν πως διαθέτουν; 

Με αυτές τις σκέψεις, θα πρέπει να πάτε να δείτε την ταινία αυτή του Ντενί Βιλνέβ, γνωστού από τα Μέσα από τις φλόγες (2010), Prisoners (2013) και Sicario: Ο εκτελεστής (2015), ο οποίος για άλλη μια φορά δείχνει τον ανθρωποκεντρικό του χαρακτήρα.
«Η άφιξη», είναι ουσιαστικά μια αλληγορία  για την έννοια του χρόνου, τη συλλογικότητα, την ανεκτικότητα, την αγάπη και την απώλεια.