Ακριβώς πενήντα χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία της (βγήκε στις αίθουσες το 1967, ενώ στη χώρα μας είχε επιβληθεί η δικτατορία της 21ης Απριλίου), αυτή η κωμωδία με το Λουί Ντε Φινές, που είχε καταφέρει να γίνει διάσημος σε μια ηλικία που εδώ θα του σύστηναν να πάει στα ΚΑΠΗ να παίζει τάβλι με συνομήλικούς του, ήρθε για να σκορπίσει χρώμα, ανεμελιά και τρελό γέλιο με τις γκάφες του.
Την ξαναείδα αυτές τις μέρες και μπορώ να γράψω ότι βλέπεται όπως ακριβώς και οι ελληνικές ασπρόμαυρες και έγχρωμες κωμωδίες που προβάλλει η τηλεόραση ξανά και ξανά, με πολλές από τις οποίες συνεχίζουμε να γελάμε ανεξάντλητα και μάλιστα έχουμε αρχίσει να τις αποκαλούμε και αγχολυτικές.
Η συγκεκριμένη με το Λουί Ντε Φινές στα κέφια του (που τα είχε σχεδόν πάντα), ανήκει σ’ αυτήν ακριβώς την κατηγορία: των αγχολυτικών ταινιών. Έχει μια συμβατική πλοκή για να θεωρηθεί κωμωδία παρεξηγήσεων, έχει σατιρική διάθεση απέναντι στη διαφορά κουλτούρας μεταξύ Γάλλων και Βρετανών, διαθέτει εκτός από τον ανεξάντλητο Ντε Φινές, ένα μεγάλο νεανικό, δροσερό καστ, εξαιρετική φωτογραφία της γαλλικής εξοχής, συνεχή δράση και μουσική εποχής, φυσικά.
Ευχάριστη για τους μεγαλύτερους και «ενημερωτική» για τους νεώτερους (Κριτική μου για το myfilm.gr)
INFO
Προβάλλεται από 20/7/17
Είδος: Κωμωδία (1967)
Σκηνοθεσία: Ζαν Ζιρό
Παίζουν: Λουί Ντε Φινές, Κλοντ Σενζάκ, Φερντί Μέιν
Ο Μποσκιέ αυταρχικός διευθυντής ενός γαλλικού κολλεγίου ανακαλύπτει έξαλλος ότι ο γιος του, Φιλίπ, έχει αποτύχει σε όλα τα μαθήματά του παταγωδώς. Δεν του μένει άλλη λύση από το να τον στείλει με ένα πρόγραμμα ανταλλαγής σπουδαστών για μετεκπαίδευση στην Αγγλία και να δεχθεί την Σίρλεϊ, κόρη ενός πλούσιου παραγωγού ουίσκι, στη θέση του. Ο άτακτος Φιλίπ όμως έχει άλλα σχέδια. Έτσι στέλνει στη θέση του τον Μισονέ, ένα χοντρούλη συμμαθητή του κι εκείνος φεύγει για καλοκαιρινές διακοπές σε ένα γιοτ, με τους φίλους του. Ο Μποσκιέ θα τους ακολουθήσει κρυφά στην Σκοτία προσπαθώντας να ακυρώσει τα σχέδια τους… (Διανομή: Biblioteque)
