Δεν ξέρω εάν είναι ευχαριστημένος με ό,τι κάνει ο Χάρι Όγκοστ, ο οποίος έχει την ιδιορρυθμία να πεθαίνει και να ξαναγεννιέται μέσα στο ίδιο σώμα, με ανέπαφη τη μνήμη των προηγούμενων ζωών του. Ό,τι κι αν κάνει, ό,τι αποφάσεις κι αν πάρει, κάθε φορά που πεθαίνει, επιστρέφει στο μέρος απ’ όπου ξεκίνησε με όλη τη γνώση της προηγούμενης ζωής του.
Σκέψου τώρα τι πλεονέκτημα διαθέτει, όταν γεννιέται και βρίσκεται στην έβδομη, την όγδοη ή τη δέκατη ζωή του. Τα πράγματα δεν είναι όμως ακριβώς έτσι, διότι σ’ αυτή την επαναλαμβανόμενη ζωή του, δεν είναι μόνος.
Υπάρχουν πολλοί, που μέσα από μια μυστική εταιρεία, τη Λέσχη του Κρόνου όπως την αποκαλούν, εξασφαλίζουν τη διατήρηση της χρονικής σειράς του κόσμου και αποτρέπουν έτσι το τέλος του, διότι τα μηνύματα που φτάνουν από μελλοντικές γενιές ανθρώπων σαν τον Χάρι, λένε ότι ο κόσμος οδηγείται στο τέλος πριν την ώρα του.
Και αυτό, διότι κάποιος Βίνσεντ θέλει να το παίξει… Θεός. Πεθαίνει και ξαναγεννιέται και εκμεταλλευόμενος τις γνώσεις του από τις προηγούμενες ζωές του, γίνεται πλούσιος και με τα χρήματά του επενδύει σε καινοτόμες τεχνολογίες μέσα από νέους επιστήμονες, στους οποίους γνωστοποιεί λεπτομέρειες που μόνον αυτός γνωρίζει και φυσικά βρίσκονται πάντοτε μπροστά από την εποχή τους.
Ο Χάρι, ένα ηθικό στοιχείο, που όμως η ιστορία τον αναγκάζει να γίνει και κακοποιό πότε-πότε, ταλαντεύεται αν πρέπει ή όχι να προσπαθήσει να τον εμποδίσει. Διότι, τι θα συμβεί, για παράδειγμα, αν μια αποφασιστική τεχνολογική εφεύρεση εμφανιστεί λίγο νωρίτερα στην ιστορία;
Η συγγραφέας Κλαιρ Νορθ μέσα από μια εξαιρετική γνώση της ιστορίας διατρέχει κρίσιμα γεγονότα ανά τους αιώνες και εισάγει φαινομενικά ασήμαντες αλλαγές, που έχουν όμως πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα στη ροή του χρόνου χωρίς να επιβαρύνουν τη ροή της αφήγησης.
Μέσα από τις ζωές του Όγκοστ, μας ταξιδεύει σε κάθε γωνιά της γης και πάντοτε εκεί που χτυπά η καρδιά των σημαντικών γεγονότων, ξεπερνώντας και την πτώση των Δίδυμων Πύργων.
Παράλληλα, με φιλοσοφική ενάργεια, θίγει το νόημα της ύπαρξης και τη σημασία των ανθρώπινων πράξεων, το ζήτημα του προκαθορισμού και της ελεύθερης βούλησης, όταν μπορεί κανείς να ζει τη ζωή του χωρίς συνέπειες, όπως ο Χάρι Όγκοστ, ο οποίος πέραν των προβλημάτων που αντιμετωπίζει στην αιώνια μάχη του με τον Βίνσεντ, είναι ευάλωτος, ερωτεύεται, σκέφτεται και προβληματίζεται πάνω στο πολύπλοκο της ανθρώπινης ύπαρξης.
Θεωρώ ότι «Οι δεκαπέντε πρώτες ζωές του Χάρι Όγκοστ» της Κλαιρ Νορθ (εκδόσεις Αλεξάνδρεια, 2017, σε μετάφραση Γιάννη Βογιατζή) συγκαταλέγεται στα καλύτερα μυθιστορήματα επιστημονικής και φιλοσοφικής φαντασίας, που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια.
