Μια ταινία -κατά τα δύο τρίτα- καταδίωξης με αυτοκίνητα (που κάτω από μη κινηματογραφικές συνθήκες θα είχαν γίνει παλιοσίδερα), στην οποία η Χάλι Μπέρι, ως πραγματική μάνα που θυσιάζεται για το παιδί της, μας μεταφέρει με τις εκφράσεις της (με άφθονα close ups) το θυμό, την οργή και το μίσος που τη διακατέχουν εναντίον των απαγωγέων του μικρού παιδιού της.
Ο θεατής τώρα, καλείται να αποδεχθεί το γεγονός, ότι η μάνα αυτή έχει πάρει απόφαση να κρατηθεί πίσω από τους απαγωγείς με νύχια και με δόντια και δεν της καίγεται καρφί που αφήνει πίσω της συντρίμμια.
Χωρίς να κάνω σύγκριση ταινιών, αλλά μόνο χαρακτήρων μυθοπλασίας, η μάνα της Χάλι Μπέρι στο «Απαγωγή» είναι μια λέαινα εξαγριωμένη και δεν έχει καμία σχέση με τη μάνα της ταινίας «Χωρίς αγάπη» (Loveless του Αντρέι Ζβιάνγκιντσεφ) που είδαμε πρόσφατα, που την ενδιαφέρει μόνον ο εαυτός της.
Κινηματογραφικά, η σκηνοθεσία είναι τόσο σφιχτή και η δράση τόσο αδιάκοπη, που θυμίζει όλες εκείνες τις περιπέτειες με τους υπερκατάσκοπους, οι οποίοι στις καταδιώξεις με αυτοκίνητα ούτε που νοιάζονται τι αφήνουν πίσω τους, σε τροχοφόρα, πεζούς και άλλα κινητά και ακίνητα αντικείμενα.
Από άποψη σεναρίου, μη τη ψάχνετε. Θα πάρετε απόφαση ότι αυτά συμβαίνουν μόνο στην Αμερική και στο σινεμά. Είχα να δω τέτοιο συνδυασμό αφελούς σεναρίου, αλλά καλής σκηνοθεσίας από το «Τελευταία κλήση» (Cellular – 2004) με την Κιμ Μπάσιντζερ, η οποία όμως υστερούσε ερμηνευτικά. (Κριτική μου για το myfilm.gr)
INFO
Προβάλλεται από 26/10/17
Είδος: Θρίλερ / Δράσης
Σκηνοθεσiα: Λουίς Πριέτο
Παίζουν: Χάλι Μπέρι, Σάγκε Κορία, Κρις Μακ Γκιν, Λιου Τεμπλ
Μία μέρα στο πάρκο, σαν όλες τις άλλες, μετατρέπεται σε εφιάλτη όταν η Κάρλα αντιλαμβάνεται ότι άγνωστοι αρπάζουν τον εξάχρονο γιο της, τον πετάνε στο πίσω μέρος ενός αυτοκινήτου και απομακρύνθηκαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Το αυτοκίνητο δεν έχει πινακίδες κυκλοφορίας και η Κάρλα δεν έχει κινητό για να καλέσει την αστυνομία. Της μένει μόνο μια επιλογή αν δεν θέλει να χάσει τον παιδί της για πάντα: να καταδιώξει η ίδια το άγνωστο αυτοκίνητο.
